My Kind of Story

(60) Paano

Nakakapagod.

Hindi ko na talaga kaya.

This...is so....depressing.

Ar: "Cheer up, 'be! Okay lang yan."

A: Kainis! Tanga-tanga ko.

Ar: Mela..tama na yan. Things happen for a reason. Maybe its a sign that you should let go."

M: "She's right. Di ba nga pag may nawawala, ibig sabihin nun may nag-aabang na kapalit. If you let go, may darating din para sayo. Malay mo nandyan lang yun sa tabi-tabi."

A: Ganun ganun na lang ba yun? Tatanggapin mo na lang na mawala ang isang bagay na pinahahalagahan mo?"

Ar: Bes, that's the cycle of life! Pag may nawawala, may magiging kapalit. Teka sandali.....ano na ba pinaguusapan natin dito? Yung nawawala mong cellphone o iba na? Ang lalim na ng hugot mo eh!

Oo, nawawala ang phone ko. Dahil sa kapabayaan ko or rather ng katangahan ko. Hindi nga na-snatch, naiwan ko naman sa jeep. Tanga lang nuh?

M: Tss, di pa ba obvious? Iba na yan noh! Cellphone lang yun, pwede pang palitan kaya di na problema yun. (Tingin sa akin) Confirmed! Iba na to!

Di ko na pinansin pa ang pinagsasasabi ng dalawa and just stared of into space, feeling dejected. Arte ba? Ewan ko, pag kasi may nawawala akong gamit pakiramdam ko namatayan ako kahit materyal na bagay lang naman ang nawala ko. Tinabihan na ako ni Sammy sa bench na inupuan ko and tried cheering me up.

A: Ano nang gagawin ko, Baks?" I asked him, referring to my lost phone.

S: Simple lang. Move on already. Wag ka nang umasa pang maibabalik pa ang isang bagay kung alam mong malabo na. Pag umasa ka pa sa alam mong imposible at walang pag-asa, masasaktan ka lang." Then he faced me "Sabi nga ni Majoy di ba, may darating din na kapalit. At yung kapalit na yun, who knows MAS WORTH IT pa pala yun kesa sa nauna, right?"

I inwardly laughed at myself. If it was a different situation, sasagutin ko sana sya ng 'Wow! Hugot pa more!'. I should be thinking of my phone pero itong utak kong lutang naalala pa yung mala-teleseryeng pagtatagpo namin ni Jake, together with that girl. Ang saya-saya pa nila nung nakita ko sila. So ano naman ang role ko? Third party na bitter ganun? So not me.

Ows? Talaga?

Oo nga!

Okay. Sige na, di ka na bitter.

Talaga!

Nagseselos lang.

Para bang may pumutok bigla sa confidence bubble ko dahil sa naisip ng konsensya ko. Ako nagseselos? SELOS?? AKO?? Freakin' conscience! Mas marunong pa sakin! >.< Ganun na ba ako kaselosa at kailangan pang madamay ang phone ko?!

A: (I spat out loud) Buwisit na phone yan! Pabebe masyado! Kala ba nya sya lang ang cellphone sa mundo? Marami pa dyan noh! Ewan ko ba ba't ako nade-depress nang ganito eh marami pa naman dyang iba!

M: Kasi nga pinahalagahan mo din naman yun kahit papano, NAPAMAHAL na nga sayo eh! Kaya ka nagkakaganyan kasi di mo matanggap na posibleng may nakakuha na sa kanya."