Lately, nae-excite na ako sa tuwing papasok ako sa school, maybe because of my friends lalo ngayon na meron na akong mga newfound friends sa katauhan nila Dan at Sammy. Yeah, you got it right. Minsan nakakasama namin every vacant si Dan kaya lang siguro mga once a week lang kasi hindi compatible ang schedule namin pero may communication pa rin naman kami through text at FB. Sa totoo nyan, mas madalas pa naming makasama si Sammy, hindi lang dahil halos carbon copy ng schedule namin ang schedule nya kundi madalas pa kaming magkita between our classes. Nasabi ko na bang magka-building lang ang Social Science department at Business Administration?Kaya ayun, hindi lang kami minsan sa lunch nagkikita kundi pati sa hallway ng building namin. Nakakatuwa nga eh kasi super friends na kami ni Sammy. Para din syang sila Majoy at Ara, pwera lang sa gender ah if that's what you're thinking. Sammy is a straight guy, kahit na minsan napapagkamalan or should I say tinutukso na syang gay ng barkada nya kasi kaming girls ang madalas nyang kasama kaysa sa kanila na puro guys sa Management.
Kapapasok ko lang ng BulSU and I'm walking papuntang building namin for my first class. Like my usual routine, dun ako dumadaan malapit sa Nursing building. You know, to get a glimpse of Dan. Kahit na medyo close na kami, hindi pa rin nawawala yung fact na may gusto pa din ako sa kanya. Actually, hindi ko pa nga sinasabi kay Sammy about my feelings for Dan kasi hindi pa ako comfortable na magkwento ng mga ganung bagay sa iba bukod kela bes.
Ito na nga at malapit na ko sa building and pasimple kong tinitingnan yung place for any sign of Dan. Sa hallway ng building nila kasi ko sya madalas makita kaya I checked that part kung nandun sya, but sad to say mukhang wala sya dun. Medyo nalungkot naman ako kaya I slightly bowed my head feeling a little disappointed. Nagpatuloy pa rin ako sa paglalakad nang may humintong pair ng paa sa harap ko and may nagsalita.
"Looking for me?"
Nagulat ako sa nagsalita so I lifted my head up and saw Dan smiling. Sya pala yung huminto sa harap ko. And omigosh! He's wearing glasses din pala but he still looks cute that way. Kaya naman kinilig ako nang makita ko sya!
"Woah! I didn't know you're wearing glasses ah. Bagay din pala sa'yo." I smiled at him. Wag lang sanang mahalata na kinikilig ako.
"Oh this, yeah. Well, I only use them when I'm reading something." he lifted the notes he's holding.
"Ah okay. Exam?"
"Yeah, pahirap na naman, haha! Anyway, back to the question. Are you looking for me? Kasi from the way I saw you kanina habang naglalakad, parang may hinahanap ka." he said while smiling mischievously.
"Wala ah. I just happen to pass by your building."
"Talaga ah?! Baka lang kasi nami-miss mo yung kagwapuhan ko kaya ka nandito! Tagal din nating hindi nagkita eh!" he grinned.
"Ha-ha-ha! Dami kong tawa, mga tatlo! Medyo makapal po fez natin ngayon ah!"
"Hahaha, nababaliw na ata ako kare-review tapos nakita pa kita. My mind went crazy lalo."
What did he just say?! Nabaliw sya nung nakita nya ko?! Wait, Mela baka naman joke lang yan! Hinay-hinay lang!
"Eh di wow! Sira!" sagot ko na lang.
"Hahaha, just kidding! May klase ka na?"
"Yeah. Anyway, alis na ko. Goodluck sa exam ah, wag paka-baliw!"
BINABASA MO ANG
My Kind of Story
ChickLitThey say the dearest person to you could lift you high up in the skies then drop you right off the ground. The story of our life. Even hers. And its up to her how she will battle that one out. ------------------ Gonna edit the whole thing but same p...