Shanaiah's POV
(First POV niya po ito guys. Since kilala niyo na po siya hindi ko na po siya papakilala.)
The moment I hug her alam kong naguguluhan na siya. Alam ko ding nagugustuhan niya na rin si Harold. Pero hindi niya lang matanggap.
"Why do I need to be like this Shanaiah? Can you pls. explain what's happening? I don't know kung bakit ako nagkakaganito. Basta ang alam ko lang masaya ako kapag nakikita ko siya yung tipong uutusan niya lang ako masaya pa ako pero dapat diba maiinis ako kasi ang dami niyang inuutos? Bakit Shanaiah? Bakit?"
Habang sinasabi niya yan. Napangiti na lamang ako. Bakit nga ba Audrey? Bakit nga ba ganyan ang nararamdaman mo?
"Hindi man ako tama pero masasabi kong kailangan mo munang alamin ang tunay mong nararamdaman. Bakit nga ba ganyan ang mga inaakto mo? Nagiging ganyan ka ba sa ibang tao?" tanong ko sa kanya matapos niyang yakapin ako kanina lamang.
"Hindi." sabi niya sa akin habang nilalaro na lamang niya yung kinakain niya kanina.
"Pero nararamdaman mo lang ito sa kanya?" tanong ko sa kanya habang pinagdiinan ang salitang kanya. I know right now masasabi na ng mga reader's na nagmamala "Madam bertud" na ako. Pero Who cares? My friend needs me right now.
Nakita ko namang tumango lang siya sa tanong ko at nanatiling tahimik.
"Ano pa bang nararamdaman mo tuwing kasama mo siya?" tanong ko ulit habang diniinan ulit ang salitang pa.
"Ok I'll tell you the truth. The moment na inaakay ko siya papuntang clinic kanina bago yun yinakap ko siya. I don't know kung bakit ko yun ginawa pero para kasi talagang sinabi nasa akin na yakapin mo siya. Tapos kanina lang habang pinagmamasdan ko siya bigla na lang bumilis yung tibok ng puso ko. Yung parang kakagaling ko lang sa isang marathon at nakikisabayan sa pagtakbo pero hindi ako yung tumatakbo kundi yung puso ko. Ewan ko pero parang gusto ko na yata siya." mahina ngunit rinig na rinig ko ang bawat salitang nilalabas niya. Tila isang napakatahimik na pangyayari ang nangyari dito sa canteen. Because the moment she said those 5 words ay biglang tumahimik ang mga tao at nanumbalik lang ang ingay nung makita ng dalawa kong mata si Harold dun sa pasukan nitong canteen.
Bakit ngayon ka pa dumating kung kailan nasabi niya nasa akin? Bakit ngayong binitin mo yung moment na magkwekwento pa siya?
Malalaman ko na sana eh! Dumating ka lang. Dumating ka lang Harold.
--
A/N: Hahaha natawa ako kay Shanaiah nung ini-imagine ko siya habang sinasabi niya sa isipan niya yun parang nawalan siya. Yung feeling na basta. Yung sinasabi nilang feeling na nabagsakan ka ng langit. Ganun ba yun? Hahaha Feeling Devastated. Hahaha
VOTE||COMMENT||SHARE||
BINABASA MO ANG
Hundred Days With My Master
Teen FictionMeet Maria Audrey Castallero isang babaeng walang hinangad kundi ang makatapos ng paga-aral at ang pagpapart-time job sa isang karinderya. Pero may nangyari sa kanyang nanay at may tumulong rito. At tinanong niya ang kapalit kaya kailangan niyang ma...
