( rocky's pov )
ross lag al te slapen. volgens de vierling is hij bijna van zijn depressie af.... maar dat betwijfel ik. hij lachte weer maar volgens mij is hij nog altijd dood ongelukkig. ik ging op zijn bed zitten en stopte hem nog eens in. ross kreunde in zijn slaap. het was wel schattig.ik kan hier uren naar kijken. ik hoop alleen dat hij geen nacht merrie krijgt. dan kroop ik in mijn bed. midden in de nacht hoorde ross huilen. " nee toch?" zuchtte ik en stond op. ik pakte ross uit bed en ging op zijn bed zitten. " ssst stil maar rossy." ross probeerde te stopen maar het lukte niet. hij huilde verder ik mijn borst. " had je een nacht merrie?" hij knikte. " misschien werkt het als je er overpraat?" nee! snikte hij. ik durf niet... ik. ik wiegde hem en probeerde hem te kalmeren. ik heb koud.. snikte ross zacht en krop tegen me aan. legde ross naast mij en pakte een deken uit de kast . ik wikkelde ross er in. " is dit beter?" hij knikte en stopte met huilen. ik... ik droomde jullie dat ze me pijn deden... " hoezo?" omdat ik slecht ben.. snikte ross. hij probeerde rustig te blijven. " ross wij zullen je nooit pijn doen. en ik zeker niet. en trouwens je bent niet slecht." ross zuchtte en begon weer te huilen. " maatje toch... het komt wel goed." ross viel uiteindelijk terug in slaap. ik legde hem naast mij. ik hou van mijn broertje ik zou hem nooit pijn de volgende dag werd ik wakker met ross boven op me. " morgen broertje.. lekker geslapen? hij knikte.
