( ross pov )
We zaten samen bij die therapeut. het was best een aardig iemand. Ik Vertelde rustig heel mijn verhaal. Ik probeerde niet huilen. Maar het hielp niet echt. De tranen liepen over mijn wangen. Rocky trok me in zijn armen. " het is oké maatje " fluisterde hij. Dan vertelde rocky zijn verhaal. Ik hoop dat ze kunnen helpen. Toen we op weg naar huis waren bleef ik de hele tijd stil. " is er iets?" Vroeg rocky. Ik zuchtte en keek verder door het raam. Rocky zuchtte even. " kom we maken even een omweg. Zei Rocky. Even later zette Rocky de auto aan de kant en stapte uit. Dan nam hij me uit de passagiersstoel. " w-wat gaan we doen?" Vroeg ik bang. Rocky glimlachte. " dat zal je wel zien. Rocky liep met mij door wat paadjes. Dan kwamen we aan bij de Plek. Het was een prachtig uitzicht over Californië. " rocky... Dit is prachtig.. hoe... heb je dit gevonden?" " gewoon... Ik kom hier altijd om te denken. Dit is een van mijn favoriete plekjes. Hier voel je de rust echt." Zei rocky zacht. Ik glimlachte. En legde mijn hoofd op zijn schouder en glimlachte. " denk je dat ik weer de oude wordt?" " zeker weten." Lachte rocky. " kom we gaan naar huis." Zei hij zacht." Op weg naar huis viel ik in slaap
