( mark's pov )
De andere gingen de kamer uit. Ik trok ross in een knuffel. " het spijt ons maatje." Fluisterde ik. " moe." Fluistrede ross zacht. Stormie en ik legden ross in bed. Toen we wilden weg gaan pakte ross mijn hand. " nog een knuffel." Zei ross zacht en stak armen naar ons uit. Ik glimlachte en pakte hem nog even op en we gaven hem een knuffel. Ross viel in slaap met zijn hoofd op mijn schouder. Ik lachte even naar stormie. " Dit is net als vroeger he?" Zei ik. Stormie knikte en we legden ross terug in bed. Ik stopte hem nog even onder. " slaap zacht maatje."
( riker's pov )
Ross is echt een aansteller. Hij doet gewoon of hij zo zwak is. Gewoon voor aandacht van iedereen. Ik mag hem niet meer.. Hij is mijn broer niet meer. Nu slaapt hij weer. Ik zou hem het liefst mijn gedacht willen zegen. En dat is eens gebeurd.
* flashback * ( een week geleden)
Ross lag in de zetel tv te kijken. Mam en pap waren buiten en de andere boven.
" weg ross wij gaan nu kijken!!" Riep Ik. "Ik kijk nu.." Zei ross zacht. " ga gewoon weg!! Je wil gewoon aandacht!!" Riep ryland. " ik blijf." Zei ross vastbesloten.
" ga weg!!" Schreeuwde ryland en pakte ross zijn deken af. Ik vond dat Stiekem best grappig. Je had hem moeten horden huilen. " geef terug !! Het is mijn mij!!" Huilde ross. " kom maar hallen." Zei ryland pesterig Ross bleef huilen en kroop naar ons toe. Ross probeerde het te pakken maar hij kon er niet bij. Ik hield hem tegen. Ross probeerde weg te komen. Maar ik toch sterker. Ross bleef schreeuwen.
( einde flashback )
Het duurde niet lang wand rocky en de andere moeiden zich er mee. Die kleuter zoekt echt aan dacht. Ik pakte mijn gitaar en begon te spelen. Omdat het een elektrische gitaar is kon ik luid spelen maar het kan me niets scheelen. Toen kwam pap er zich me moeien. " speel eens zachter alsjeblieft je broertje licht te slappen." Ik negeerde het en ging door. Het kon me niets schellen wat er gebeurd met hem. " riker!? Stopen." Zei pap iets strenger. Ik ging door en spellde nu een extra harde melodie. Die klonk zeker door het helle huis. Ik liet een uitdagende lach zien toen we ross hoorden huilen. Pap zuchtte " ben je nu blij?" Vroeg hij en ging naar boven. Ryland kwam bij me staan en gaf me een high-give. " goed zo bro." Zei hij.
( ross pov )
Ik hoorde weer lawaai beneden. Ik was echt moe en wilde gewoon rustig kunnen slapen. Als een klein kind begon ik weer te huilen. Ik huil om alles nu. Net als er baby. Maar zo voel ik me nu. Ik kan er echt niets aan doen. Het gebeurd gewoon. Toen kwam pap mijn kamer binnen en pakte me op. " stil maar rossy het is al goed. Stil maar." Suste hij. Ik snikte verder in zijn schouder. Pap wreef sussend over mijn rug. Ik kalmeerde een beetje en stak mijn duim in mijn mond. Pap lachte even en kuste mijn hoofd. Ik keek wat in het rond en viel weer in slaap.
