on tour

59 2 7
                                        


(  rocky's pov )

we zijn weer een band. alleen riker kan ross nog steeds niet uitstaan. ook al gaat al iets beter met hem.. alleen huilt hij nog te vaak. over een paar dagen gaan voor 3 maand op tour. ik maar me wzl zorgen wand ross heefd nog te veel hup nodig.   ik had hem naar de badkamer gebracht om hem te veranderen. ik legde hem op de grond. " wat gaat er nu gebeuren? als we op tour zijn?" jankte hij. ik zuchtte  even. " ik weet het niet rossy. ik hielp hem recht en ondersteunde hen naar onze kamer. ik zette hem op zijn bed.  " zal ik je helpen met pakken?" vroeg ik. ross knikte. ik glimlachte en pakte zijn tas. ik stopte er wat kleren in. ross was in tussen bezig met zijn rugzak. toen ik klaar was bracht ik zijn tas naar beneden. " heb jij zijn tas gepakt?" vroeg riker.  ik knikte alleen. " je kan zijn hand   niet blijven  vast houden. " ik zuchtte alleen en ging terug naar boven. dat gaat wat worden in die bus?. 

*dag van de tour * 

over een paar uren  vertrekken   we op tour. ross zat op zijn bed met zijn deken. " ben je klaar maatje?" lachte ik flauwtjes. ross knikte en legde zijn deken naast zich. " neem je het niet mee?" vroeg ik verwondert. " nee... ik ga op tour dus ik kan het niet mee nemen.. en ryland zegt dat ik er te oud voor ben.." ik zuchtte van ergernis. " ben je niet.. neem maar mee.." zei ik. " nee laat maar hier." zuchtte hij en stak zijn armen naar me uit. ik pakte hem op en bracht hem naar beneden. ik zette hem in de zetel. " ik ga mijn rugzak hallen." zei ik en rende naar boven. 

( ross pov ) 

we vertrekken op tour. ik ben echt bang voor wat er gaat gebeuren. ik wil mijn dekentje maar ryland zei dat ik er te oud voor ben omdat ik bijna 20 ben. ik zuchtte even. dan namen we afscheid van onze ouders. er liepen een paar tranen over mijn ogen. de vierling was er ook. ik ging abby echt missen. ze was er altijd voor me. dan stapten  we in de bus. ik ging op bank zitten en sloot mijn ogen. er liepen een paar tranen over mijn wangen. " wat heb jij nu weer?" zuchtte riker ik begon bijna te huilen. ik wil gewoon terug naar huis.  rocky kwam naast me zitten. " ik denk dat je dit nu wel nodig zult hebben." lachte hij en haalde mijn deken tevoorschijn. er verscheen een glimlach op mijn gezicht. " dankje.." zei ik zacht. rocky wikkelde me er weer in. en legde me in zijn schoot. het voelt zo goed als ik in zijn armen leg. ik stak weer mijn duim in mijn mond en sloot mijn ogen. maar ik zie er echt tegen op om te touren. 

( riker's pov )

ross stelt zich eens aan. nu zit ik 3 maanden vast met hem op de bus.. daar zie ik tegen op. nu ligt hij weer in rocky zijn armen. ik schudde mijn hoofd en ging naar de badkamer. toen ik terug kwam was ross er niet meer op. " waar is ross?" " in de slaapplaats hij was in slaap gevallen." zei rocky ik knikte alleen. en aan een tafel zitten. dan hoorden we een klap en dan luid gehuil. " nee toch.. het is niet waar he?" ze ik in me zelf. ik zag dat rocky meteen op stond en rende naar de slaapplaats. dan kwam hij terug met ross die weer zat te huilen.  ik zuchtte weer. dit word een helle leuke tour. 

( ross pov ) 

ik ben weer uit bed gevallen en omdat het een stapelbed is viel ik van hoog. het deed niet echt pijn maar ik schrok wel.. dus begon ik weer te huilen. ik weet dat ze me helpen maar voor hoelang? rocky tilde me op en bracht me naar de andere. ik zie hier echt tegen op. 3 maanden in een bus... super leuk. 



ons blonde probleemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu