I'm with you

Chapter 1 The Past

Aina's POV

"Ate! Ate!!! saglit!!! wag mo kong iiwan!! pls.. pls.. a-ateee.. huhuhu.. ."
Sigaw ko habang pilit na inaabot ang kamay ng kapatid kong unti unting lumalayo sa harap ko.

blaag!!!..(tunog ng pag bagsak ng pinto)

'' anak! anung nangyari?! bakit? !! bakit ka sumisigaw?!" sigaw ni mama na may pagaalala habang na hangos papalapit sa kama ko.  Agad akong bumangon habang umiiyak..

" m-ma si a-ate, s-si ate.. huhuhu nakita ko nanaman kung paano sya nawala ..m-ma" ..

" anak, tahanan na kung nasan man si ate aira mo maayos na sya hah,?? wag ka nang umiyak alam mo naman..malulungkot si ate mo pag nakita nyang naiyak ka nanaman,.  Tama na anak.. wala kang kasalanan ok. Matulog kana".  Niyakap ako ni mama habang .. naka higa sya sa tabi ko ..

Nang gabing yun bumalik ang alaala ng pagkawala nya.. kung paanong nag umpisa ang trahedya sa buhay ko na nagpabago sakin.

Ako nga pala si Aina Mae Shin 15yrs old at isang high school student .

At ang ateng binabanggit ko ay kakambal ako si Aira Mae Shin matanda lang sya sakin ng limang minuto..siya  ang kapatid ko at tagapag tanggol ko sa mga taong kumukutya at nang aaway sakin, palagi nya kong sinasabihan na kahit anung mangyari "she is with me" malayo man kami sa isa't isa hinding hindi sya mawawala sa tabi ko..

Pero nagbago ang lahat dahil sa isang trahedya..

>>(The past..)<<

"ate amae!!! ate amae!! teka inatyin mo ko!!" sigaw ko habang hinahabol si ate

" bunso bilisan mo kasi!! hahaha bahala ka pag nahuli tayo hindi na tayo makakasama sa Park!!!!"masayang sabi ni ate sakin ng balikan nya ko sa pwesto ko.

mahilig si ateng makisabay kay daddy sa pag pasok para makasama kami sa work at para makapunta sa park.. sumasabay kami para makakapag laro kami kasama ng mga batang nakatira malapit dun, si ate kasi palaging gusto maglaro ng kung anu ano na maaari nyang magamit ang buong katawan nya. Hilig nya yung patentero , tumbang preso o kahit langit at lupa. Kabaliktaran ng hilig ko..  kahit na ayoko ng mga bagay na yun ay sumasama ako para makita ang masayang mukha ni ate .. lalo na pag nahahanginan ang buhok nya..Pero hindi sya pumapayag na hindi ako sasali sa mga laro nila dahil para sakanya.
"kambal tayo kaya dapat kung anong ikinakasaya ko.. dapat sayo din, alam mo namang hindi ako magiging tunay na masaya kung wala ka diba?."
yan ang laging sinasabi ni ate kaya kahit ayoko napipilitan akong sumali para makita syang masaya.