I'm with you

Chapter 63 The Comeback

IVAN'S POV

Kina umagahan may pumuntang mga tao sa barong / bahay ni Aliah . Nakaupo ako noon sa may papag sa gilid ng bahay upang magpahinga , tinulungan ko kasi si Aliah na maglinis ng bakuran dahil sa mga tuyong dahon na nalaglag mula sa mga patay ng puno.

"Anak! I miss you!" Takbong sabi ng isang babaeng nasa 40 to 50's na siguro.

" Dianne told us everything how are you? ! You look so thin now! Did you remember me?" Dire diretsong pahayag ng babae.

" sorry to say but who are you and them , who are them." Tanong ko dahil sa sunod sunod lang may nagpapakilala sakin . Una kahapon ngayon meron nanaman.

Parang ang hirap hanapin ang sagot sa daming tanong na sunod sunod na binabati sakin.

" oww.. my poor son. Im your mother, he is your dad, your cousin and Maicy your friend since childhood." Pinakilala nyang lahat ang mga kasama nya.

" loko ka Ivan! Who told you to forget us! Hindi mo ba alam na halos mag nganga ngawa kami mula ng mawala ka! Akala namin patay ka na! Buti na lamang at matigas talaga ang ulo ni Aina para sabihing mahahanap ka nya!" Sabi nya sabay batok sakin.

" aww!it hurts!" Sigaw ko.

" serves you right! Nawalan ka ba talaga ng alaala? Bakit englishero ka pa din? Ini- eshos mo lang ata kami eh." Dagdag pa nya sabay tulak pa sakin.

" sigurado ho ba kayong kababata ko sya? Napaka daldal at nananakit pa!" Takang tanong ko.

" oo anak. Kahit na ganyan yan ay love mo yan as a friend and sister-like. Hehmmmhmm" the lady laugh so sweet.

" na saan na nga pala ang babaeng nag alaga at kumukop sayo anak? Para naman mapa salamatan namin sya." Tanong ng lalaking pinakilalang papa ko raw.

" nag ikot lamang po sa taniman nya. Pabalik na ho iyon" sagot ko.

Naalala ko na naman ang nangyari kanina lamang sa pagitan namin ni Aliah.

Earlier...

"Magandang umaga kamusta na ang pakiramdam mo?" Tanong ni Aliah sakin pag bangon ko mula sa higaan.

" mabuti buti na" tanging sagot ko.

"Bakit parang iwas ka na sakin?" Tanong nya sabay upo sa lamesa at higop ng kape nya.

"Aliah may itatanong sana ako?" Pag uumpisa ko ng usapan namin.

"Ano yun maupo ka na heto na ang iyong kape." Turo nya sa tapat nya.

" bakit nag sinungaling ka sa akin? Bakit amg sabi mo ay mag asawa tayo?" Tanong ko.

"Dahil.. dahil yun naman ang totoo. Nilalansi ka lang ng babaeng yun na nagpunta rito kahapon." Sagot nya ngunit hindi maka tingin sa akin.

"Bakit bang ayaw mong aminin ang totoo Aliah!  Nagpa pasalamat ako ng malaki sa ginawa mong kabutihan lalo na ng halos mamatay ako sa mga sugat na natamo ko pero dapat ba talagang paniwalain mo ko sa bagay na hindi naman?" Medyo nagtaas ang boses ko dahil sa pilit nyang pag sisinungaling.

" bakit?! Sinasabi mo bang tama ang sinasabi nila?? Naalala mo ba sila para ipa mukha saking mag sisinungaling ako?! Dane once mo na akong iniwan! At hindi ko hahayaang kunin ka nyang muli!" Sigaw ni Aliah sabay tayo at labas ng bahay.

"Saan ka pupunta?!" Tanong ko ngunit hindi nya na ako sinagot pa at tuloy tuloy na naglakad patungo sa bundok.

Kasalukuyan...

" Sino sila? " tanong ni Aliah.

"Sila raw ang pamilya ko Aliah." Sagot ko.

"Kung ganun ay ikaw ang babaeng nagligtas sa anak namin. Maraming salamat sa kabutihan mo sa anak namin iha malaking utang na loob namin sayo sa pag kaka ligtas ng anak ko. Akala nami'y wala na sya. Maraming salamat sa iyo" pasasalamat ng babaeng nag sasabing mama ko.