Güzel'im (Tamamlandı)

24|Yanıltıcı Masumiyet

   Perdenin aralığından vuran güneş ışığı genç kızın uyanmasına neden olmuştu. Yüzüne vuran yumuşak nefesler, dün geceyi anımsatmıştı ona. Gözlerini açtığında, dün gecenin gerçek olduğunun kanıtı tam da karşısında duruyordu.

   Bradley'in saçları alnına düşmüş, yüz ifadesi yumuşak bir halde huzurla uyuyordu. İstemsizce bir tebessüm geçti Mabelle'ın dudaklarından. Ne kadar da masum görünüyordu genç adam. Sanki dün gece genç kızı sinir eden o değilde bir başkasıydı. Yanıltıcı bir masumiyetti bu! Pis odun!

   Peki ya sinir ettikten sonra yaptıklarına ne demeliydi! Dudaklarını genç kızın tenine değdirdiği o an... Dengesiz adam!

   Bakışları genç adamın eline kaydığında, düşünceleri aklından uçuşmuştu. Telaşla doğrulmaya çalıştı fakat bu hareketliliği, Bradley'i uyandırmıştı.

   "Neler oluyor Mabelle?"

   "Asıl sana sormalı..." Bradley'in elini tutarak, üzerindeki yaraları incelemeye başladı. "...Bu yaralar da neyin nesi?"

   Genç adam uyku sersemliğini üzerinden atıp ciddileşti. Yatakta doğrulurken elini çekmeye çalıştı fakat Mabelle izin vermemişti.

   "Önemli bir şey değil."

   "Ne demek önemli bir şey değil! Biriyle kavga mı ettin!?"

   Bradley elini Mabelle dan kurtararak, saçlarından geçirdi. Ardından kendisine merakla bakan genç kızı cevapladı.

   "Kavga demeyelim. Çünkü sadece benim vurma hakkım olduğu bir durumdu."

   Şaşkınlıkla kaşlarını kaldıran Mabelle "Bu da ne demek!?" diye sordu.

   Genç adam her ne kadar şu anda bu konuyu konuşmak istemese de, Mabelle'a söylemeye karar verdi.

   "Gemide yakaladığımız adamları konuşturduk."

   "Gemideki adamları mı konuşturdunuz!? Çoğul kullandın, kimle beraber konuşturdun? Ne dediler? Günlükle ilgileri neymiş? Peki neden cinayet işlemişler?"

   Uyanır uyanmaz Mabelle'ın bu enerjiyi nereden bulduğunu düşünürken, genç kıza söylendi.

   "Biraz yavaş ol. Nefes alarak konuş Mabelle."

   Mabelle gözlerini devirirken "Sorularıma cevap bekliyorum Bradley!" dedi.

   "Şimdi bunları konuşmayalım. İyileştiğin zaman..."

   "Zaten iyiyim! Artık bu yataktan da çıkmak istiyorum!"

   "Olmaz. Önce doktor seni muayene etmeli. Dün gece haber gönderdim, bugün seni kontrole gelecek."

   "Pekala tamam. Muayene olduktan sonra çıkarım bende yataktan. Ama sorularıma cevap ver."

   Yataktan kalkan genç adam, kırışan gömleğini düzeltmeye çalıştı.

   "Dediğim gibi, şimdi sırası değil. Herkes kalkmadan üzerimi değiştirsem iyi olur. Yoksa, beraber uyuduğumuzu bilmelerini mi istersin?"

   Aslında zaten dün gece Mabelle'ın yanında kaldığını herkes biliyordu. Bilmedikleri tek şey, beraber uyuduklarıydı.

   Tek kaşını kaldırarak sorduğu soruya karşılık, Mabelle gözlerini kocaman açarak yanıt vermişti. Bulundukları durumu tamamen unutmuştu genç kız. Telaşla doğrularak "Çabuk çık dışarı Bradley. Tamamen aklımdan çıktı! Hadi git hemen. Birileri seni görmesin!" hızlı hızlı konuşmaya başladı.