“Here are your things, young lady.” Sabi sa akin ng mga maids
Kinuha ko isa-isa ang mga gamit ko.
Wait. Parang may kulang.
“Uhm.. Where’s my bracelet?” tanong ko kay maid#6
“S-sorry young lady. B-but I kind of lost it.”
Nagulat ako sa sinabi niya.
N-nawawala ang lucky charm bracelet ko?
Hindi pwede mangyari iyon.
“Maybe you’ve just misplaced it. Just look for it, okay?” sabi ko
Mukha namang narelieve si maid#6
Tama. Namisplace lang iyon.
‘
Titignan ko na nga lang rin sa kwarto ko mamaya.
**
Waaaaaaaaaaaaaaah! Still no bracelet T.T
Naiiyak na ako.
May narinig akong katok.
“C-Come in.”
Pumasok si Henry.
“What are you doing?” tanong ni Henry
“Finding my bracelet. But still no luck.” Sabi ko habang umiiyak ako
Lumapit siya sa akin at pinunasan ang luha ko.
“Don’t cry. It will eventually come out.” Sabi niya
Medyo narelieve naman ako at napangiti.
“Want a yogurt?” tanong niya
Tuwang tuwa akong tumango.
“Of course. Yay yogurt!” sabi ko
Sinundan ko si Henry papunta sa kitchen.
Kumuha siya ng mango-flavored yogurt mula sa ref.
“Here. Your favorite mango yogurt.” Sabi niya
“How’d you know this is my favorite?” tanong ko
“My mom told me.”
Kinain ko na ang yogurt.
Yummy! Ang sarap talaga ng yogurt.
Naubos ko agad ito. Nilibot ko ang mata ko around the kitchen.
May nakita akong isang kwarto roon.
“What’s in there?” tanong ko
“Our room. Would you like to see it?”
Tumango ako.
“Let’s go!” sabi ko at hinila ko si Henry papunta roon
Pagkapasok ay nilibot ko ang mata ko sa kwarto nila.
Medyo maliit pala ang kwarto nila.
Lumapit ako sa dresser doon.
May nakita akong picture frame.
“Who are they?” tanong ko
“My father and my siblings. It cures our homesickness whenever we look at it.” Sabi niya
“They look so happy here.” Sabi ko
Tinignan ko pa ang mga gamit sa dresser.
Wait.
Ano to?
Bakit ito nandito?
Kinuha ko ang bracelet ko na nakita ko sa dresser nila.
“Why is my bracelet in here?” tanong ko
“I-I don’t know.”
“Is this what you mean of eventually coming out? Why did you do this? sabi ko
Hindi ko namalayan na naiiyak na pala ako.
Importante ang bracelet na iyon sa akin. At alam ni Henry iyon.
“Why? Henry, why?” sabi ko at lumabas na ako ng kwarto nila
Bakit sa lahat si Henry pa?
**
“Regina, don’t cry anymore. I’ll solve this.” Sabi ni mama habang pinapatahan ako.
Kaibigan ko si Henry. Pinagkatiwalaan ko siya. Pero anong ginawa niya?
He stole one of the most valuable thing from me.
My kindness.
“What did you do to them?” tanong ko
“I did what is the right thing to do. I fired them.”
“What? But mom-“
“They are one of those gold diggers, baby. You know what they do? First, they will earn your trust. After that, they will take you for granted. And that’s what they did to you, baby.”
Nagsink-in na sa akin ang lahat ng sinabi sa akin ni mama.
And she’s right.
“I should never trust people like them.” Sabi ko at niyakap ko si mama
I will only trust myself.
BINABASA MO ANG
Nineteen Mr. Right
HumorNakita mo na ba ang Mr. Right mo? Pwes, si Regina Hills hindi pa. Pero nagkamali siya. Akala lang niya iyon. Dahil nakita na niya ang taong para sa kanya.
