Z pozoru normalna ✔

12. Po prostu inna

Tej nocy wcale nie spałam. Przewracałam się z boku na bok i myślałam o dzisiejszych zdarzeniach. "To nie ma sensu" - pomyślałam, po czym wstałam z łóżka i wiedząc, że już nie zasnę zaczęłam rysować. Powstał niezwykle realistyczny portret włamywacza. Nie wiem czemu, ale wydaje mi się, że znam tego faceta. A może to po prostu złudzenie? Tak się zastanawiałam aż nagle usłyszałam dźwięk budzika. "Jak to, już 7.00?"- pomyślałam po czym zaczęłam szykować się do szkoły.

Wchodząc do budynku byłam wyraźnie zrezygnowana. W końcu co się dziwić. Pierwszy chłopak, który mi się podoba (mam nadzieje, że ze wzajemnością) pewnie uważa mnie za dziwoląga.

Przeszłam przez bramki, a ochroniarze mnie sprawdzili, więc mogłam przejść do głównego holu.

Wśród wielu nastolatków dostrzegłam blond grzywkę Oskara. Ma początku nie wiedziałam jak się zachować, nagle przypomniałam sobie, że prosił mnie o kilka dni spokoju, więc uznałam, że nie warto się narzucać. Odwróciłam się w przeciwnym kierunku i zaczęłam iść w stronę sali biologicznej, gdy poczułam zimną rękę na moim ramieniu...
- Poczekaj Sam - dobrze znałam ten głos. To tego głosu potrzebowałam. Był to głos Oskara. Odwróciłam się powoli.
- Oskar?
- Sam... wiesz... tej nocy wszystko przemyślałem i...
- Uważasz, że jestem dziwolągiem. - przerwałam mu.
- Nie. Uważam, że jesteś wspaniała.
- Co? - nie ukrywałam zdziwienia.
- Uważam, że jesteś jaka jesteś i tego nie zmienisz. Jesteś po prostu inna, ale myślę, że gdybym cie nie śledził nadal nie miałbym pojęcia, że jesteś czarownicą.

Gdy słyszałam te słowa zrobiło mi się ciepło na sercu. To miłe, że Oskar zaakceptował moje prawdziwe ja. Poczułam motyle w brzuchu. Nawet nie zauważyłam kiedy motyle faktycznie nas otoczyły.
- To twoja sprawka? - żartobliwie zapytał Oskar rozglądając się wokół.
- Tak.
- Będę musiał się do tego przyzwyczaić.

- Oskar, obiecaj mi tylko, że nikomu nie powiesz.
- A jak powiem to zmienisz mnie w ropuchę czy coś?
- Nie wykluczone. - odpowiedziałam wyraźnie żartując.
- W takim razie obiecuję. Możesz mi zaufać.