Son Tanrıça|BİTTİ

42.Bölüm:''Delfi Tapınağı''

Merhaba, en sevdiğim okurlarım!:) Hepinize iyi okumalar.

ve

Yeni hesabım olan standros2'yi takip edebilirsiniz.^^

Not: Titan Öfkesi, tamamen benim uydurmamdır. Demion'da aynı şekilde.

Phoebe: Artemis ve Apollon'un anneannesidir.Çok güçlü bir kahindir. Delphi tapınağı ona aittir fakat torunu Apollona doğum gününde hediye olarak devir etmiştir.

Themis:Adalet ve düzen tanrıçasıdır.Olympos'taki düzeni o korur.Themis, aynı zamanda kâhindir, kehânet gücü vardır, kehânet yeri olan o inşa etmiştir.

                 

Güveni kazanmak yıllar alabilirdi fakat kaybetmek sadece bir saniyelikti.

Artemis, ona karşı olan güvenimi kendi çıkarları doğrultusunda parçalamıştı. Masum bir ruhun, ölümüne sebep olmuştu. Ne hissetmem gerektiğini seçemiyordum, meydana çıkmayı bekleyen binlerce kırgınlık vardı içimde. Artemis'in parçaladığı güvenin kırıklarını, hazmederek yuttum. Keskin parçaları, içime saplandı. Şimdilik dayanmak zorundaydım, savaş bittiğinde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Görüntü yavaş yavaş eski hâline döndüğünde çemberden kalktım ve yanda titreyen Kirke'ye doğru ilerledim. Hızlı bir şekilde üzerini çıkarttığımda mührün canlandığını fark ettim. Parmaklarımı, mührün üzerine koyduğum anda başka bir boyuta çekildim.

Tüm siyahlığın ortasında parlayan mavi gözleri, beni süzdü. Öfkeyle çatılmış kaşları, nefretle bakan gözlerine eşlik ediyordu. Kronos karşımdaydı fakat görüntüsü silikti, yeterince canlı değildi. ''Ne istiyorsun?''

''Hiçbir şeyi. Yaptıklarını öğrendim ama sen, yapacaklarımı asla öğrenemeyeceksin. Hatta hayal bile edemeyeceksin, kendini hazırla Nora. Yaratıcının ellerinde öleceksin,''dedi ve görüntüsü kayboldu. Ciğerlerime su dolmuş gibiydi, boğulduğumu hissediyordum.

''Nora! Kendine gel,''diye bağırdı Poseidon. Onun sesiyle karanlıktan sıyrıldım ve aydınlığa uyandım. Ciğerlerimde ki su, bir öksürükle boşalmıştı. Fakat akan şey, su olamayacak kadar siyahtı.

''Bu ne?''dedi Poseidon, şaşkın bir şekilde.

''Kronos, titan yanını kontrol etmeye çalışıyor.''dedi Rhea, gözleri korkuyla kaplanmıştı. ''Sonumuz geliyor,''

''Hayır, bir çözümü olmalı.''dedi Poseidon.

''Bi..bilmiyorum, ilk önce Kirke'yi kurtarsın. Daha sonra çözümünü araştıracağız,''dediğinde onu kafamla onayladım ve Kirke'nin ruhunun özüne ulaştım. Gri ruhunun etrafında siyah özler vardı, benim gelişimle birlikte hepsi uzaklaştı. Kirke'nin ruhuna ulaştım ve onu saran acıyı, ondan aldım. Ardından oradan uzaklaştırıldım. Kirke, nefes nefese kalktı ve önüne düşen saçlarını geriye attı. ''Teşekkür ederim,''dedikten sonra etrafına bakındı, gözleri yerde ki siyah sıvıyı bulduğunda geriye doğru çekildi.

''Tanrılar bizi korusun, Titan öfkesi üzerimizde.''dedi, korku dolu bir sesle.

''Titan öfkesi de ne?''dedim, sesimi kontrol altına almaya çalışarak.

Rhea kasıldı, bakışlarını bizden kaçırdı. ''Titan Öfkesi, Tanrılara karşı en güçlü silahtır. Kronos, içinde ki titanı kontrol ederse Dünya üzerinde ki yaşam sona erer.''

''Ah, bir bu eksikti. Ne yapmam gerekiyor?''

''Themis'i ve Phoebe'yi bulmamız gerek. Bu asırlar üzerine gerçekleşti.''dedi Rhea, telaşlı bir şekilde.