Teen Wolf (Brand New Friend)

Bölüm 5

BENİ O KADAR ÇOK ŞAŞIRTTINIZ Kİ.BEN BU KADAR TUTACAĞINI TAHMİN ETMİYORDUM. BÖYLE OLUNCA DAHA ÇOK YAZASIM GELİYOR. BUGÜN YAZDIĞIM 2.BÖLÜM BU :D BİR DE YORUM YAZSANIZ DA OKURLARI GÖRSEM :D 3 TANESİNİ BİLİYORUM ZATEN :D ONLAR GÖZ BEBEKLERİM OLDU :D HİLAL,BUSE VE ALPHA ARKADAŞLAR -_- BİR DE ALPHA İSMİNİ SÖYLE LAN BÖYLE OLMUYO :D BUSENİN 3.BÖLÜM YORUMUNU OKURKEN GEBERDİM GÜLMEKTEN :D HİLAL'İNDE YORUMLARI SÜPER İLHAM VERİYİ :D NEYSE SİZ ŞİMDİ BİR AN ÖNCE YENİ BÖLÜMÜ OKUMAK İSTİYORSUNUZDUR. BUYRUN OKUYUN -_- BİR DE AY LAV YU !!

Bu ... bu Chris'ti! Burada ne işi vardı bu pislik herifin?! Isaac yavaşça doğruldu. Ben de Chris'e öldürücü bakışlar atmaya başladım. Chris gelip yatağıma oturdu. Elimi avuçları arasına aldı. Elimi çekmeye çalıştım fakat çok güçlüydü.

'' Ama tatlım! Ayıp ediyorsun şimdi. O kadar yardım ettim ve sen bana teşekkür bile etmedin.'' dedi sırıtarak. Hiçbir b*k anlamıyordum. Tek kaşımı kaldırdım. Gülümsemesi genişledi. Gözleri bir anda kıpkırmızı oldu. Ağzım ve gözlerim açıldı. O ... O bir alfaydı! Titremeye başladım.

''Korkma bebeğim.'' dedi ve kulağıma eğildi. '' Sana eskisinden daha iyi şeyler yaşatacağım.'' dedi. O konuşurken gözlerimi kapatmıştım ve gözlerimden yaşlar geliyordu. Nefesin boynuma verdi ve boynumu öptü. Hızla gözlerimi açtım ve yüzüne bir yumruk geçirdim. Dermişim tabii ki elimi tuttu. Ağzımdan sesler çıkarmaya başladım. Konuşmaya çalışıyordum. Aniden Chris'in üzerine birisi saldırdı. Bu Isaac'ti! Ona tam vuracakken içeri Scott girdi ve onları ayırdı.

''Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz? Hastanede hem de.'' dedi bağırarak. Ben ayaklarımı kendime çekmiş , başımı da arasına gömmüş , ağlıyordum. Sessizlik oldu. Sonra kapı çarpma sesi duydum. Başımı yavaşça kaldırdım. Odada sadece Isaac vardı. Yüzünde sadece masumluk vardı.

''Üzgünüm.'' dedi. Gülümsedim ve yatakta kenarı kaydım. O da gülümsedi ve yatağa oturdu.Üzerime eğildi. Yüzü tam dibimdeydi.

''Ben gerçekten de üzgünüm'' dedi. Yüzümdeki gülümseme genişledi. Nedenini bilmiyorum fakat oldu işte.Yeniden yakınlaşmaya başladı. Tanrım kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Gözleri bir yere kaydı. Baktığı yere baktığımda ... Tanrım! Benim kalp atışlarımı gösteren monitör. Dudağımı ısırarak önüme döndüm. Gülerek bana bakıyordu. Sonra daha yüksek sesle gülmeye başladı. Ona tip tip bakmaya başladım. Beni sinir etti. Onu yataktan ittirdim ve tabii ki yere kapaklandı. Bu sefer gülme sırası bendeydi.

***

''Kızım herşeyi topladın değil mi? Bak sonra sıkıntı çıkmasın.'' dedi annem. 100. kez daha kafamı salladım.

'' Stiles kapıda. Seni bekliyor. Kendini suçlu hissediyormuş çocuk. '' dedi. Hızla dışarı çıktım. Stiles sandalyede yayılmış kadın dergisi okuyordu. Bu çocuk harbi şapşal. Gülümseyerek kadın dergisini elinden çektim.

''Neden çek... Sophie? Gerçekten bu kadar iyi olduğunu düşünmüyordum.'' dedi. Gülümsedim. Ayağa kalktı. Ben de hızla ona sarıldım. Ne kadar aptal da olsa çok iyi bir insan ve çok iyi bir dosttu.

''Yaran nasıl?'' dedi. kaşımdaki yara bandını gösterdim.Sonra da alçıda olan bacağımı gösterdim. Biliyorum değnek kullanmam lazım fakat değneklerde beni çok rahatsız ediyordu. Ben de öyle tek ayakla seke seke yürüyorum.

'' Peki... mükemmel görünüyorsun! '' dedi. Büyükçe gülümsedim. Sonra gözlerim bir yere kaydı. Gördüklerim gülümsememi daha çok genişletti.