Teen Wolf (Brand New Friend)

Özel Bölüm

Merhaba kankalaaaarrr :D sizi nasııııl özledim anlatamam :D bu özelbölümde uzun tutmaya çalıştım. Biliyorsunuz şu sıralar ilham perilerim beni terk etmiştiler fakat sonra aklıma gelen bir fikirle kafamda şimşekler,yeni fikirler gelmeye başladı. Bende neden olmasın dedim ve şap diye buraya geldiim :D bu bölüm bir nevi açıklama bölümü olucak. Neden Sophie seçildi sorusunun aslı. Sophie ne sorusu. neyse size şey verem de okuyun :D iyi okumalaaarr!!

Ben hiçbir zaman kolay birisi değildim. Ben her zaman önemliydim. Sadece kimse bilmiyordu. Ben de dahil. O gün... herşey ortaya çıktı ve ben boşluktayım gibi hissettim. Sanki ben, ben değildim. Sadece bedenim buradaydı. Ruhum ise çoktan ölüydü. Bu aslında bizim yaşadığımız şeylere göre hiçte acayip bir şey değildi. Fakat ben insanım. Ben normal bir insanım. Bu sözleri tatilden 1 hafta öncesine kadar söylemeyi bıraktım. Özellikle öğrenen kişi, beni kendi emellerine kullanacaksa. O zaman bilmiyordum fakat şimdi, Sophie biliyor. Ve ondan aldığı aylarını ona ödetecek. Arkadaşlarını geri alacak. 

Tatilden 1 Hafta Önce:
''Derek?'' dedim daha yüksek sesle. Etrafıma bakındım fakat yoktu.

''Burada değil.'' dedi bir ses. Sesin geldiği yöne döndüm. Peter'di. Yanına ilerledim ve gülümsedim.

''Merhaba Peter.'' dedim yüzümdeki gülümsemeyle. Bu adam tam da kafa dengiydi. 

''Merhaba Sophie.'' dedi ve sandalyeye oturdu. Gittim ve masaya oturdum. 

''Derek. Ona bir teklif için gelmiştim ama...'' dedim.

''Derek'in nereye gittiğini bende bilmiyorum. Bilirsin o hep  böyle zaten. Kafasına göre gider. Sen ne teklifinde bulunacaktın?'' dedi soru soran bakışlarla. 

''Şey,biz arkadaşlarla bir tatile çıkıyoruz. Belki...'' sözümü bitirmeden araya girdi.

''Kabul etmez. Boşuna gelmişsin.'' dedi bıkkın bir sesle. Gülümsedim ve masadan indim.

''Peki sen öyle diyorsan.'' dedim ve önüme gelen saçımı arkaya attım. Omzuma baktı ve kaşları çatıldı.

''Şu... boynundaki iz. Ne anlama geliyor? Dövme mi?'' dedi. Elimi istemsiz olarak oraya götürdüm. Tabii ya. Benim doğduğumdan beri olan şeyden bahsediyordu. Açıkçası onun ne olduğunu hiç bilmiyordum. Anneme sorduğumda 'doğum lekesi' diye es geçmişti. Ama doğum lekesi hiç böyle desenli falan olur muydu? Saçmalık.

''Ben de bilmiyorum annem doğum lekesi olduğunu söylüyor.'' dedim. Kaşları daha da çatıldı. 

''Doğum lekesi mi? Saçmalık. Ben bunun ne anlama geldiğini biliyorum.'' dedi. Gözlerim yerlerinden fırlayacak gibi açıldı.

''Anlamı ne?'' dedim masaya yaklaşarak. Kulağıma yaklaştı ve fısıldadı.

''Bir büyücü.'' dedi. Hızla geriye gittim.

''Saçmalama. Asıl saçmalayan sensin. Eğer büyücü olsaydım bunu çoktan fark etmiş olurdum.'' dedim sinirle. Yerinde doğruldu.

''Ben sana diyeceğimi dedim ve bundan eminim.'' dedi ve gezinmeye başladı. 

''Ben... olamam. Gerçekten olmaz. Ben normalim. Doğduğumdan beri var bu iz. Şu ana kadar farketmiş olmam lazımdı.'' dedim. 

''Sana unutturulmuş. Şu ana kadar tabii ki fark etmiş olman lazımdı.'' dedi elini çenesine götürerek.

''Unutmam gereken bir şey hatırlamı...'' cümlemi bitiremedim. Bu gerçek olabilir miydi? Saçmalama Sophie! Hepsi Peter'in uydurması.

''Tamam ben gidiyorum. Daha fazla saçmalığa dayanamayacağım.'' dedim ve hızla oradan ayrıldım.

Aslında Peter'in amacı ben değildim. Asla ve asla olmadım. Evet ben bir büyücüyüm. Bunu annem biliyordu ve ben bunu bilmeyeyim diye unutturuyordu. Nasıl mı? Çok basit. Herşeyi unutma büyüsünü kendine yaptır ve herşeyi unut. Annem bunu biliyordu ve benden saklıyordu. Herşey normal bir hayat yaşamam içindi. Fakat üzgünüm anne. Çok geç kaldın. Kızın herşeyi biliyor.

Peter,beni neden Clara'ya dönüştürdü sizce? Hey millet ben bir büyücüyüm ve Peter'in istediği ise Alfa olmak. Onların arasındaki güç geçişi ile onu Alfa yapmamı sağlayacaktı fakat artık çok geç.

Ve biliyor musunuz? Yaklaştım. Onları bulmaya çok yaklaştım. Ailemi bulacağım.