Teen Wolf (Brand New Friend)

Bölüm 22

MERHABA ARKADAŞLAR! BU BÖLÜMÜ BEKLETTİRDİĞİMİ BİLİYORUM AKLIMA HİÇBİR FİKİR GELMEMİŞTİ BENİM DE ŞİMDİ AKLIMA GELDİĞİ İÇİN ŞİMDİ YAZIYORUM :D 

BİR DE SİZE BİR ŞEY DEMELİYİM. BENİM PROFİLİME GİRİP OKUDUKLARIM BÖLÜMÜNDE BİR HİKAYE VAR. ZATEN BİR TANE OLDUĞUNU GÖRÜRSÜNÜZ. ONU OKUMANIZI TAVSİYE EDİYORUM.  :D YANDAKİ ŞARKIYLA OKURSANIZ DAHA İYİ OLACAK YANİ BENCE :D YİNE DE SİZ BİLİRSİNİZ :D 

İYİ OKUMALAR!

Onu görmemle yüzümü Allison'un omzunda saklamaya çalıştım. Beni görmesini istemiyordum. Aniden Allison ayrıldı. 

''Burada olduğuna inanamıyorum.'' dedi gülümseyerek. Başımı eğdim. 

''Şey ben de.'' dedim sesim titreyerek. Beni görmemesi için çabalıyordum. Tabii ki beni görecekti fakat şimdi değil. Allison kaşlarını çattı.

''Sorun ne?'' dedi. Lydia elini omzuma koydu.

''İstersen gidebiliriz.'' dedi şefkatli bir sesle. Ona hızla baktım. Ciddiydi. 

''Hemen.'' dedim ve hızla arkamı dönüp ilerlemeye başladım. Tam o anda Lydia'nın yanımda olmadığımı fark ettim. Nereye gitti bu kız? Arkamı döndüm ve Allison'un olduğu yere baktım. Yoktular. Nereye gittiler bunlar? Tam o sırada büyük bir hata yaptığımın farkına vardım. Gözlerimi o yerden çekip koridorun tam ortasında bana şaşkınca bakan Isaac'e baktım. Seslice yutkundum. 

I need another story
Baska bir hikayeye ihtiyacim var

Something to get off my chest
Göğsümden çıkarmak için bir şey

My life gets kind of boring
Hayatım bir şekilde sıkıcı olmaya başladı

Need something that I can confess
Günah çıkarmak için bir şeye ihtiyacım var

Sadece orada dimdik durmuş bana bakıyordu. Kaşları çatıldı. Benim burada olduğuma inanmıyor gibiydi. Sanki hem halüsinasyonlar görüyor da bu da onlardan biriymiş gibiydi. Umursamıyordu. Dudaklarımı dilimle ıslattım ve arkamı döndüm. Ne bekliyordunuz ki? Ben koşarak ona gidip sarılacağım ve 'Seni çok özledim aşkım!' diyerek öpüşeceğiz ve her şey eski haline dönecek mi? Ayrıca aşkım kelimesi aramızdaki şeye hiç mi hiç uymadı. Hatta iğrenç durdu. O nasıl bir telaffuzdur öyle? 

Hiçbir şey olmamış gibi yürümeye başladım. Madem buraya geri döndüm. Bazı şeylerin değişmesi gerekiyordu. Örneğin, Isaac gibi. Isaac'i çıkarmam gerekiyordu. Yoksa işler yine karmakarışık olabilir. Derin bir nefes aldım. Bunları aklından çıkarmaya çalış Sophie. Sen iyi ve tatlı bir kızsın. 

İğrenç bir unutma yöntemin var Sophie. Biraz kendin ol. dedi iç sesim. Yüzümü buruşturdum. Bu doğruydu. Ben hiçbir zaman tatlı ve iyi olmadım. Özellikle tatlı. 

Hah! Şunu bileydin. Zamanla yola geliyorsun Sophie. Benden daha öğreneceğin çok şey var. dedi iç sesim. Bir dakika az önce kendi iç sesim bana ders öğreteceğini söyledi.

Ne sandın? Ben olmasam şu anda pisliğin teki olurdun. Değerimi bil. dedi. Bu ne kendini beğenmiş iç sestir arkadaş. Sanırım kafayı yiyiyorum. Başımı iki yana salladım ve kendime gelmeye çalıştım. İyi olacak her şey Sophie. Her şey iyi olacak. 

                                                                      ***

''Sizi beceriksizler.'' dedim ağzımdan kaçırarak. Hepsi bana öldürücü bakış attılar. İstemsizce elim ağzıma gitti. ''Şey yani öyle demek istemedim.'' diye konuşurken Stiles elimi ağzımdan çekti. Elim ağzımdayken sesim kabadayı gibi çıkıyordu ve peltek çıkıyordu. Bu hiç hoş değil. 

''Tamam Sophie. Biliyorum tam da ilk söylediğin gibiyiz bir nevi fakat ben bir şeyler daha buldum.'' dedi Scott. Şu anda ne hakkında konuştuğumuzu tahmin bile edemezsiniz. Ben gittikten sonra bu beceriksizler o kadının kim olduğunu bulamamışlar. Yani tabii ki de çalışmışlar fakat anlaşılan kadın kendini gerçekten iyi saklıyor. Şimdi haklarını yemeyelim belki ben de bulamazdım fakat 10 ayda bulurdum heralde ne bileyim. Çok uzun zaman geçti.

''Ne buldun?'' dedi Allison kollarını göğsünde birleştirerek. 

''İkizlere sordum. Bu bizim bildiğimiz birisiymiş. Onlar da bilmiyorlar.'' dedi Scott. Kim olabilir ki? 

''Deucalion diyeceğim ama.'' dedi Stiles. Ona tip tip baktım. Burada kadın arıyoruz o bize Deucalion diyor. Stiles'ın kafasından ben de istiyorum. 

''Darach diyeceğim fakat o da ... bir dakika ona ne oldu?'' dedi Lydia. 

''Öldü.'' dedi Scott kısaca. Vay be. Ne kadar düşman varmış arkadaş. 

''Derek'e de sormalıyız. Daha çok bizi değil onu ilgilendiren bir konu.'' dedi Allison. 

                                                               ***

''Aman Tanrım! Sakız!'' Hızla kabını açtım ve sakızı ağzıma attım. Arabada konuşan Stiles ve Scott bana döndüler hızla. 

''Belki fazla tepki göstermiş olabilirim fakat dün alamamıştım.'' dedim en şirin gülümsememi yüzüme yerleştirerek. O da nasıl olcaksa artık. Sonunda gelmiştik ve arabadan indik .  Allison,Lydia ve malesef ki Isaac ise kimin olduğunu bilmediğim arabayla arkamızdan geliyordu. Biz inince onlar da indiler. İçeri girdik hızla. Derek,Peter,Cora üçü de oradaydı. Bizim geldiğimizi görünce hepsi ayağı kalktı. 

''Hey aranızda bir fazlalık var.'' dedi Derek sinir bozucu bir şekilde. Beni kastettiğini biliyordum. Gözlerimi devirdim. 

''Aa! Sophie gelmiş.'' dedi Derek sanki yeni fark etmiş gibi. 

''Aa.Ben gelmişim.'' dedim sinir edici ses tonuyla. 

''Ne için geldiğimizi biliyorsun Derek.'' dedi Scott konuşmamızı bölerek. Teşekkürler Scott. Gerçekten Teşekkürler!