ATEŞ VE GÜNEŞ (Tutku ve Tehlike Serisi-1)

İtiraf - Part 1

Merhaba sizlere Önemli bir DUYURUM VAR. 2 hafta sonra 11 Nisan da  vizelerim başlayacağı için ben çalışmaya başladım.Ancak bu vakitte uzun bir bölüm çıkmadı malesef.Bölümü de 2'ye böldüm bu yüzden.İtiraf bölümünün Özellikle 2.Partı OLAY ve çok seveceğiniz bir bölüm olacak onun garantisini verebilirim.Ve ne zaman gelecek? 

Vizelerimden ötürü YENİ BÖLÜM yani İtiraf- Part 2, 19-20 NİSAN da gelecek.Bölüm sonunda kısacık bir KESİT bıraktım.O olayları ateşleyecek olan Kesit oldu. Bekleyiş için kusura bakmayın ama malum sınavlar..Bu bölümü de son 2 günde yazabildim,dersten fırsatım olmadı ne yazık ki.Ama sizi de bölümsüz bırakmak istemedim,bu çok ayıp olurdu çünkü.Sizden istediğim çok seveceğiniz bir bölüm için beklemeniz.O vakte kadar kendinize iyi bakın ve Lütfen Bölümü OYlamayı unutmayın,gerçekten onları görünce çok mutlu oluyorum. Hoşçakalın! :)

*-*-*

"İçimdeki canavarın ortaya çıkması için fazla uğraşmayacağım.Çünkü adamlarının beni ve asistanımı takip ettiğini öğrendiğim andan beri onu tutuyorum."

Gülümsemeye çalıştı Emine Ergun.Bunu hiç beklemediği açıktı.Nasıl öğrenmişti,adamlarının çok dikkatli olduklarından emindi.Onun bakışlarından çekinse de konuştu. "Ne dediğinizi anlamadım."

"Çalıştığın o adam ya da kadın.Her kim bilmiyorum.Ama kötü bir zevki olduğu kesin." Parmaklarını masanın üzerinde oynattı. "Berbat bir evi var."

Ev mi?Hangi ev?Aklından türlü türlü düşünce geçerken hangi evi kasteddiğini anladığında soğuk terler boşalacaktı.Onun ne yapmış olabileceğini de o an anladı.

"Seni takip ettirmeyeceğimi mi düşünmüştün?"

Genç kadın ayağa kalkacağı sırada buz gibi bir sesle "Otur." dedi Ateş.O kadar kolay değildi.Kadın yerinden kıpırdamadı.Ondan korkuyordu.Ona burada bir şey yapamayacağını bilse de korkuyordu.Bakışlarıyla bile boynunu kırabilecek gibiydi.

"Aptal olduğunu hiç düşünmedim.Ama gördüğün gibi başarılı olmadı.Bunu hissettin değil mi,bir terslik çıkacağını biliyordun."

"Onlara mesafelerini korumalarını söylemiştim."

"Orası beni ilgilendirmiyor.Beni ilgilendiren kısım,senin birilerinin maşası olduğun.Benim canımı isteyen birinin maşası olduğun."

Ateş,karşısındaki kadının tepkilerini gözlüyordu.Her konuştuğu kelimede sandalyesine sabitlediği parmaklarını sıktığını görüyor,yutkunuşunu izliyor doğru noktaya değindiğini an be an görüyordu.Zaten onları takip ettirdiğini anladığından beri kadını izletiyordu.Kadının her gün bir eve girip en fazla bir saat kalıp çıktığının raporunu alıyordu.Dün,kendi gözleriyle takip etmiş,o eve girdiğini görmüştü.Evden her çıkışında yüzündeki beyazlık dikkatini çekmişti.Her kime çalışıyorsa ondan korktuğu kesindi.

"Şirketime beni öldürmek için o kadar adamı yollayanın o olduğunu biliyorum."

"Siz neden bahsediyorsunuz?" 

"Benimle oynama."

Sustu kadın.Belli etmemeye çalışarak Ateş'in arkasında bir yere baktı.Genç adam bunu da fark etmişti elbet.Onun her hareketinden ne sonuç çıkaracağını biliyordu. 

"Onlara fazla güvenme derim."

Emine Ergun köşeye sıkıştığını anladı.Eliyle alnını sıvazlayarak konuştu."Nereden anladınız?"

"Hangisini?" diye sevimsizce gülümsedi Ateş.

"Her şeyi."

"Basit.Peşime taktığın adamlar beceriksizdi.Çalıştığın kişinin o gece şirketime adamlar göndereni olduğunuysa biraz araştırmayla öğrendim.Arkamdaki adamlarsa..Onlarsız dolaşmıyorsun. Gözden çıkarılmayacak kadar değerlisin imajı veriyorsun. Yine de bir aksilik olduğunda ilk tekmeyi yiyen sen olacaksın."