ATEŞ VE GÜNEŞ (Tutku ve Tehlike Serisi-1)

Gurur

Uzun aradan sonra Merhaba.Sınavlarım anca bitti de size bir bölüm yayınlayabildim,ancak Diğer yeni bölüm 4-5 Şubatta gelecek.Bütünlemelere kaldım çünkü.Azıcık sabırdan sonra yine tam gaz devam edeceğiz.Gelelim bu bölüme.Bu bölüm,Güneş'in bölümü oldu diyebiliriz,işin aslı sonunda neden böyle yaptın,ne olacak şimdi diyebilirsiniz ama tam da böyle olması gerekiyordu diğer bölüm olayların şekillenebilmesi için. 

Bölüm sonuna KESİT koydum diğer Yeni Bölümden.Sorulardan sonra o var.

Vote ve Yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin ama,keyifli okumalar dilerim.:)

***

Soğuktan buz kesen eli avcunun içine alıp sıktı.El ele olduklarının farkında değildi kız.Adam,Güneş'e ona güvenmesini istercesine baktı uzun uzun. 

Karşılığı kapanıp açılarak yanan mavi gözlerle "Size güveniyorum." diyen dudaklar oldu..

Ateş,odanın kapısından ilk adımı atandı.Şehrin ışıklarının zor yardımcı olduğu karanlıkta gözleri iyi görüyordu neyse ki.Ve o gözler kıpırdayan bir şey görmüyordu.Kızın sıkı sıkı tuttuğu elini güven verircesine sıktı.Hemen arkasına almıştı onu,nasıl korktuğunu ve endişeyle nefes aldığını hissedebiliyordu.Yine kapana kısılmış gibi hissediyordu.Üstelik tek başına değildi.Yine. 

Bunları düşünmeyi bırakıp bu beladan kurtulmaya odaklandı.Büyük geniş alanın sonuna baktı.O gece uzaklaştığı merdivenlerin kapısı kapalıydı.Zaten duvarla bütünleşen ve pek de belli olmayan bir kapıydı. 

O tiz ses bir kere daha duyuldu.İkisi de sesin geldiği yöne çevirdiler başlarını.Asansörlere giden yolun önündeki yan koridordan geliyordu.Orada ne olabileceğini düşündü Güneş.Onları bekleyen şeyin yine o geceki gibi adamlar olabileceğini.Ürperdi.Arkasında saklandığı adama daha da sokuldu.Ona siper olmuştu.Aptal gibi gözleri doldu.Hem korkudan hem de adamın ona bunu yapmasından. 

Ateş ise duvarın arkasından çıkacak şey her neyse hazırlıklı olmak için arkasındaki kıza döndü.Endişeyle ona bakan gözlere baktı.O yangının yerini ıslaklıkların aldığını görmek onu üzmekten çok öfkelendirdi.Bulundukları duruma küfrederken "Olabildiğince sessiz ol ve arkamda kal" dedi.Kızın başını sallayarak karşılık verdiğini gördü ve tekrar önüne dönüp elini bıraktı.Güneş buna itiraz etmedi çünkü adam onu tamamen arkasına almış,geniş gövdesinin arkasında görünmez kılmıştı.Ve Ateş silahını bugün yanına almadığı için kendine kızdı.Aptal gibi odasında da uzun zamandır bulundurmuyordu.Barış'ın onu bu konuda uyardığını hatırladı,istemeyerek ona hak verdi.Adımlarını sakin ve sessiz atarak koridora doğru yürürken bir şeyin yere düşme sesiyle Güneş kendini koridorun diğer tarafında buldu.Narin bedeni duvara fırlatılmıştı.Ağzından kaçan ufak inilti Ateş'in duyacağı son şeydi.Güneş,adamın bir anda ortadan kaybolmasıyla yüreği ağzına gelse de duyduğu boğuşma sesleriyle olduğu yere sindi.Kalbinin yerinden çıktığını ve gözünden gelen yaşların varlığını dehşetle hissediyordu.Aklından geçirdiği son şey ikisine de bir şey olmaması için ettiği duaydı.

Ateş ilk defa tedbirli davranmamasının sonucunu bu gece,yüzünü görmediği adamla boğuşurken alıyordu.Bir şeyin yere düştüğünü kızla birlikte duymuşlardı ve onu hızlı adımlarla koridora doğru yürürken duvarın arkasına itmişti.Duvarın diğer yüzünde kalan adamın silahını kaldırıp ona çevirdiğini fark ettiğinde yapmıştı bunu.Adamın yüzünü seçememişti ama uzun boylu ve yapılı olduğu o kaslardan anlıyordu.Bir de yumruğundan.Ateş,ona doğru atılıp silahını düşürdüğü sırada çenesinde patlayan yumruğa hazırlıksız yakalanmıştı.Adamın çok güçlü olduğu o yumruktan belliydi,öyle ki çenesinin kırılmış olabileceğini bile düşündü.Boynuna dolanan kolların sahibiyle birlikte duvara çarptıklarında o kollardan kurtuldu çeviklikle.Arkasını dönüp adamla birlikte birbirlerine saldırdıklarında boğuştuğu adamın şaşıracağı bir şey oldu.Ateş,adamın kasıklarına doğru dizini kaldırdığında,adamın bir anda durup geri çekildiğini fark etti ve atıldığı boğazı sıkarken adamın neden geri çekildiğini anladı.