ATEŞ VE GÜNEŞ (Tutku ve Tehlike Serisi-1)

Titriyorsun

Merhaba,bu bölümü eminim çok seveceksiniz.Artık yeter! demeye ara vereceksiniz.:)Şarkı ve Gif cuk oturdu.Ve Lütfen OYLAYALIM.Ben oylarınızı görünce çok mutlu oluyorum.Ve Facebook Grubumuz Casablanca'nın Kaleminden'e bekliyorum.YENİ BÖLÜM PERŞEMBE gelecek.

Bölüm sonu yorumlarınızı merakla bekliyorum :D Keyifli okumalar.

*****

Ateş,aldığı bilgi doğrultusunda Baran'ı haberdar ediyordu.Serdar,o gece onları koruyan şu "koruyucu meleği" bulmuştu.Bursa Nilüfer'deydi.Evin adresine baktığında evin kiralık olduğu,ev sahibinin yaşlı bir çift olduğunu öğrenmişti.Kiralayan kişi ise o gecenin sabahında o evden ayrılmıştı.İşin tuhafı kiralayan bir kadındı.Kadının adını sanını bildiklerinden onu bulmanın kolay olacağını düşünmüşlerdi,nitekim de öyle oldu.Ancak bu durum hepsini kuşkulandırdı.Bu kadar kolay olması komikti.

"Ne yapacağız,kadının tüm bilgileri elimizde." Baran, bilgisayardaki kadının fotoğrafına bakıyordu.Açıkçası bu kadının onların koruyucu meleği olduğuna inanmıyordu.O ona kalırsa sadece bir yemdi.Güneş gibi. 

"Üç hafta önce sırra kadem basan kadın,bir anda ortaya çıkarak işimizi kolaylaştırıyor.Aklın alıyor mu böylesini?Bu kadının o olduğuna inanmıyorum.Yine de işimi şansa bırakacak değilim."

"Kadını buraya mı getireceksin?"

"Hayır.Ben ona gidiyorum."

Baran bunu gülerek onaylamadı.Eli havada sallıyordu. "Hiçbir yere gitmiyorsun.Kendi ağzınla söyledin bir anda ortaya çıktı.Tuzak olabilir.Gidemezsin."

Ateş'in ona umarsız bakışlarla bakmasıyla gözlerini devirdi.Eliyle alnını ovuştururken aklına gelen fikirle kuzenine baktı. "Ya da bende gelirim."

"Birinin şirkette kalması gerek.Barış Norveç'te."

"Güzel bahane.Seninle geliyorum."

"Baran,burada kalmak zorundasın. Güneş'i de başı boş bırakamayız."

Baran bunu unutmuştu.Güneş'in hali hazırda bir koruması olmak zorundaydı,kuzeni doğru söylüyordu.İşin aslı sevindi.Gülerek "Neden baştan söylemiyorsun?"diye sordu. 

"Ona göz kulak ol ben yokken."

"Merak etme.Şirkette ya da dışarıda gözüm üstünde olacak."

Ateş koltuktan kalkarken "Şirkette olmasına gerek yok.Yarın için ona izin vereceğim,kuzeni gelmişti.Bahane olur."

"İyi.Bende ona göre ayarlarım bir şeyler."

İki arkadaşın konuşması bu kadar sürdü.Baran yemek yemek için mutfağa giderken Ateş,Güneş'i aradı.Saat geç olmamıştı.Gerçi nişanlısı evdeyse bu görüşmenin yanlış anlaşılmamasını umdu.Aklına Güneş'in,nişanlısıyla onun yaptığı görüşmeden haberdar olup olmaması geldi.Bununla ilgili kendince fikir yürütürken karşıdan kızın sesini duydu.Kısacık bir merhabalaşmanın ardından ona asıl söyleyeceğini söyledi.

"Yarın,Karacabey'de ki arsa için Bursa'ya gideceğim."

"O arsayla ilgilenmediğinizi sanıyordum."

"İlgimi çekmeye başladı.Sana başka bir şey daha söyleyeceğim."

"Dinliyorum."

Sol kolundaki kaybolmaya yüz tutan yarasına bakarak "Yarın için izinlisin." dedi. "Ben yokken fazla bir işin olmaz.Gelmene gerek yok.Hem kuzeninle vakit geçirmiş olursun."

"Teşekkür ederim ama yarın şirkette bir kaç işim var."

"İşler bekleyebilir." dedi keskin bir tonda.Bazen bu kadar işine düşkün biri olmasını hoş bulmuyordu. "Gelme diyorsam gelme."