ATEŞ VE GÜNEŞ (Tutku ve Tehlike Serisi-1)

Mesafe

Canlarım İyi BAYRAMLAR! Hepinizi öpüp kucaklıyorum. Umarım Bayramınız da çok güzel geçiyordur.:) Bende sizlere güzel bir bölüm yazdım. İnşallah beğenirsiniz ve OYlarsınız da :)

Diğer YENİ BÖLÜM SALI GELECEK.O vakte kadar okunma sayımızı ve OYları artırırsak nasıl olur,bence güzel olur.:) 

Keyifli okumalar!:)

*-*-*

Hayatta hiçbir zaman kafasındaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak edememişti.Bu yüzden Sabahattin Ali haklıydı. Güneş'te mutlu günlerine bakıp bunun her zaman böyle olacağını düşündüğü için şu an hüsranı yaşıyordu.Böyle olacağını hiç düşünmemişti.Son üç aydır çok yoğun günler geçirmiş,bir ayrılık yaşamış yeni de ilişkiye başlamıştı.Tam her şey yolunda giderken Ateş'in dürüst olamayan kişiliği ilişkilerine bir güzel çomak sokmuştu. 

Aslında onu bir yerde anlıyordu.Onun gibi kendini bir başkasına açmakta zorluk çeken bir adamın bundan daha fazla dürüst olmasına olanak yoktu.Her şey zamanla oluyordu.Ancak Güneş'in daha fazla zaman kavramı yoktu.Bir ilişkide her şey açık olmalıydı.Ateş onun hayatına dair her şeyi bilirken o neden onun hayatındaki sır perdelerini kaldırmakla uğraşıyordu? Hazmedemediği buydu. Öyle ki şimdi kendi yatağında oturmuş bu geceyi ve ondan öncekileri düşünüyordu. 

Doğru davranmıştı.Açık olmak gerekirse de pişman değildi.Ateş efendi ona karşı daha açık olmalıydı.Sürekli benden sakladığı ne,tehlikede mi diye düşünmek istemiyordu.Zaten onunla tanıştığından beridir hep bir gizem hep bir tehlike durumu vardı.Bunun daha fazla devam etmesini istemiyordu.Hem ne zannediyordu ki. Onu suçlayacağını mı? Asla! Bazı kötü şeyler yaptığını biliyordu.Bunu düşünmek bile kötüydü ama birilerini öldürdüğünü biliyordu.Onu bunun için hiç suçlamamıştı ve suçlamazdı da.

Yalancı!

Gözlerini yumdu.İçindeki ses acımasız söylemişti işte. Onu bu gece suçlamıştı. Mehmet denilen o eski güvenlikçi onun vurulduğu gün ortadan kaybolmuş bir daha da gözükmemişti.Aslında amacı onu suçlamak değildi.Sadece anın gerginliğinden ötürü öyle konuşmuş,farkında olmasa da Ateş'i suçlamış,kırmıştı. 

Aslında bu işin tek bir haklısı bile yoktu. 

Oflayarak bedenini yatağının içine soktu.Uyumaya çalışacaktı.Ne kadar başarabilirdi bilmese de uyusa iyi olurdu.Sabah yeniden şirkete gidip onu görmek mecburiyetinde kalacağı gibi buna kendini hazırlaması da lazımdı.

*****

Adımlarını on üçüncü kata atar atmaz büyük bir gerginlik vücuduna yapıştı.Sanki muşambayla sarılmış gibiydi bu gerginlik. 

"Neyse."

Bugün her zamankinden biraz daha serin olan havadan ötürü etek yerine pantolon tercih etmişti.Ve sanırım biraz zayıflamıştı ki biraz bol gelmişti.Yine de kendini güzel hissediyordu.Aslında bakarsanız bunları sadece aklını meşgul etsin diye düşünüyordu. Birazdan burada Ateş'le yüz yüze gelme fikri onu inanılmaz geriyordu. Ama bunu zaten kendisi istemişti. Şimdi bu gerginlik niyeydi.

Yarım saat kadar sonra asansörün girişinde gördüğü adam hem gerginliğine gerginlik katmış hem de şu seven kalbini yerinden oynatmıştı. Adam sanki ona inatmış gibi bugün çok daha çekici görünüyordu.

Saçmalıyorsun. Kesinlikle saçmalıyordu. 

Her zamankinden daha mesafeli bir duruşla ayağa kalktı.Gözlerine bakmamaya çalışarak "Günaydın efendim." diye mırıldandı.