ATEŞ VE GÜNEŞ (Tutku ve Tehlike Serisi-1)

Seni Yenemiyorum

Merhaba,güzel bir bölüm getirdim size.Ancak yeni bölümden bir kesit yok.İLERİ Kİ BÖLÜMLERDEN "2" KESİT getirdim bölüm sonunda,sorulardan sonra.Yeni Bölüm ise Perşembe.

Oylarınızı,beğeniyorsanız lütfen kullanın.O küçük yıldızlar beni çok motive ediyor.Keyifli okumalar.:)

*-*-*-*-*-*

Ateş,odasına girmeden önce Güneş'i oteldeki eşyalarını toplaması için onu odasına gönderdi.Gece bu kadardı.Öfkeliydi.Birçok şeye öfkeliydi.Ama onu dumur eden şey 5 Mart'tı.Belli etmemek için çabalıyor ancak başarılı olamıyordu.Arkasındaki Barış elinde ki telefonunu cebine koydu.Arkadaşını izleyerek odadaki koltuğa oturdu.Ateş ayakta duruyor bir şey söylemiyordu.Her işin altından Hayri Gencer denilen pislik herif çıkıyordu.Bir de silahlı saldırının onun emriyle olduğunu söylemişti.Adam şerefsizlikte sınır tanımıyordu.

"5 Mart konusu ne?"

"Önemli bir şey değil." diye geçiştirmeye çalıştı.Ancak arkadaşına bunun yetmeyeceğini biliyordu.Nitekim öyle de oldu.Barış oturduğu koltuktan ona bakıyor inanmadığını belli ediyordu.Konuşmalıydı.Bu vakte kadar sakladığı kabahatti.Yine de tereddüt ediyordu.

"5 Mart'ta ne oldu Ateş?"

Genç adam elindeki telefonu yatağa fırlattı.Yatak ucuna otururken yüzündeki yorgunluk ifadesi çok uzun zamandır bu gerçekle yüz yüze olduğunu anlatır gibiydi.Ve anlattı.Barış,konuşmasının hiçbir yerinde sözünü kesmedi.Ama yüzünden inanamadığını belli eden o ifadeyi görmüştü Ateş.Konuşmasını bitirdiğinde biriyle paylaştığı için bu yükten kurtulacağını düşündüğü hissin olmadığını fark etti.Durum daha da berbat olmuştu.

"Altı sene olmuş.Altı koca sene..Ve sen bunu bizden sakladın mı?"

"Söz verdim."

"Neyin sözü! Bize söylemedin.Baran'la bilmeye hakkımız vardı.O piç herif biliyor,Güneş bile öğrenmiş! Ben şimdi öğrendim,Baran'ın hala haberi yok.Nasıl bir aptallık bu?"

"Güneş ne olduğunu bilmiyor.O herif sadece sormasını istemiş,söylemedim."

Barış şakağını ovdu sinirden.Bunu sakladığını kabullenemiyordu.Altı sene önce sessizce olup bitmiş bir şey bugün ayaklarına dolanıyordu.Üstelik ne onun ne de Baran'ın haberi vardı.Hayri Gencer basit biriydi ama arkasında birilerinin olduğu açıktı.Bunu öğrenmesi,onlardan önce öğrenmesi hiç iyi olmamıştı.Üstelik bunu kendi başına üstlenemezdi.Üçünün de hatasıydı.

"Bazen herkesi kurtaramazsın."

Derin bir nefes alıp "Yine de pes edemem" dedi Ateş.

"Senin yapman gerekmezdi."

"Yanlış olana arkamı dönemezdim."

"Tek değildin." diye bastırdı Barış'ta.Onun bu yükün altına girdiğini bilmek,habersiz olmak onu kızdırmıştı ama ondan da öte kendine kızmıştı.O bunu tek başına üstlenmişti.

"Bize söylemeyi hiç düşündün mü?"

Sustu ama bunun bir cevap olduğu açıktı.Söylemeyecekti.Bu böyle daha ne kadar devam edecekti?Burada bir hayattan bahsediliyordu.Ateş'in hayatı bunun üzerine mi kurulu olacaktı hep?Ya da o bunu daha ne kadar üstlenecekti?

"Bundan sonra ne olacak?"

"Bir şey olmayacak."

"Baran'a söyleyeceğim.Güneş de merak ediyor,seni sorguya çekecek.Daha Ha-"

"Güneş!" diye oturduğu yerde ona doğru döndü Ateş."Onunla konuştun bu gece.Aklının karışmasına izin verdin.Aklından ne geçiyordu?Her şeyi öğrenmesini mi istiyorsun.Öğrenirse onu nasıl korurum?"