Chapter 15

86 20 1
                                    

Chapter 15- Cold Treatment


"Bye, Yvanna!" Sabay kaway ni Yen sa akin, kumaway din ako pabalik.

Tuluyan ng umalis ang helicopter ni Greg.

1:00 p.m. Na kami lahat nagising, at agad agad na nag impake. Dahil nadin siguro sa kwentuhan kagabi kaya late na late na kami nagising.

Iuuwi na daw ni Greg si Yen, at kami naman ni Apollo ay pupunta na sa Isla Montiaure Light House. Malapit lapit lang naman daw 'yon dito, sabi ni Greg.

"Apollo.."

"Yes?" Tanong niya ng hindi naka tingin sa akin, kung 'di sa kalsada.

"May lugawan dito. Nagugutom ako, eh."

He chuckled, "Lugaw? As in, porridge?"

I nodded. "Yes. Don't tell me, you're not eating porridge?"

Umiling siya. "I'm not."

Napa kunot ang noo ko. Mayaman siya kaya siguro hindi nakaka Kain ng Lugaw pero, ako din naman mayaman kahit papano pero kumakain naman ako ng Lugaw!
Ano kinakain niya pag may sakit siya? Ice cream?

"Are you sure? Kahit no'ng bata ka? 'Di ka kumakain ng Lugaw?"

"Yeah." Bored niyang sabi.

Light bulb! May naisip ako! "Well then, Mr. Atkins, stop the car. We'll eat porridge."

Napa sulyap siya sa akin at nilagay uli ang attention sa pag maneho, "Are you sure?" Napa sulyap siya sa'kin pero binalik niya din ang tingin sa kalsada.

"Yes."

Nang nakahanap kami ng isang bahay pawid na may sign na 'lugawan' ay iniliko na niya ang sasakyan at pinark sa isang tabi.

"Tara?" Nakangiti kong tanong.

Napa halakhak ako sa itsura ng mukha niya, para siyang kinakabahan na natatae na Ewan.

"Huy! Apollo."

"Ha? Ah, o-oo."

Hinila ko siya malapit sa tindera, "Ate, pabili naman po ng dalawang lugaw. Dine in po."

Hindi kumilos si manang at nakatitig lang siya sa akin, parang sinusuri ako. She's looking at me from head to toe. "Ate?"

"Ay..oo, sige. Pasensya na, hija. Kasi, parang pamilyar ang mukha mo. Nagkita na ba tayo?"

Napa kunot ang noo ko, I tried to remember her face, her voice at ang masasabi ko lang ay pamilyar din siya. "Hindi po. Ngayon ko lang po kayo nakita, pero pamilyar din kayo sa akin."

Kumunot ang noo niya, parang may inaalala. "Baka nakita lang kita kung saan. Oh, s'ya, sige, upo na kayo." Aniya.

After 5 minutes ng paghihintay ay dumating nadin ang Mainit na lugaw. Yes!
Napa sulyap ako kay Apollo at naka kunot ang noo niya na parang nandidiri.

Tinapik ko ng marahan ang balikat niya, "Hey! Apollo! Are you ok?"

"No."

"Ha? Bakit?"

Nilapag na ni ate 'yung Lugaw na inorder namin sa wooden na mesa. Kinuha ko ang dalawang kutsara naming naka balot ng tissue, at inilagay sa tig-isang bowl namin.
Napa sulyap ako uli sa kaniya, at naka titig lang siya sa Lugaw.

Kinuha ko 'yung bowl niya at hinalo 'yung Lugaw. Tsk. Kaartehan naman kasi ng lalaking 'to. Pagkatapos kong haluin ay kumuha ako gamit ang kutsara at hinipan 'to, sabay subo sa kaniya.

"Ano ginagawa mo?" Naka kunot noo niyang tanong.

"Dami mong tanong. Subo na. Aahhh."

Sinubo naman niya, tignan mo! Susubo din pala dami pang kaartehan. Minsan iniisip ko talaga kung bakla 'to, eh. Mas maarte pa sa babae.

"TSK. Kaya kong sumubo, Luxien." Medyo galit niyang sabi.

"Alam ko. Eh ba't ba kasi ayaw mong sumubo?"

Humalukipkip siya, "Pano kung madumi 'yan?"

"Di ah." Sabi ko sabay subo.

Gutom na gutom na ako kaya kumain na lang ako ng kumain, habang siya naman ay bumili nalang ng kape, arte talaga.

"Tapos kana? Tara na." Sabi ko nang naka tapos na akong kumain.

Hindi siya sumagot at nauna pa siyang nag lakad patungong sasakyan niya, pero inabot ko muna kay ate ang bayad tska ako nag tatakbo para mahabol siya. Bilis kasi mag lakad.

Pinatakbo niya 'yung sasakyan na akala mo hinahabol kami ng impyerno. Hinarap ko siya, "The heck?! Bagalan mo nga ng konti Apollo! Kala mo naman may humahabol sa'tin."

Imbis na bagalan ay binilisan niya pa lalo. Kaya agad agad kaming naka rating sa Isla Montiaure Light House. Kaso palubog nadin ang araw no'ng nakarating kami.

"Let's just finish this damn activity so we can..AHH FUCK!" Aniya at padabog na inayos ang mga gamit ko like, paintbrushes, paints and canvass.

Nag kibit balikat ako. I've been nice to you, Mr. Atkins, but instead of treating me nice you treated me this. Don't worry, I'll give you a cold treatment too.

I can feel his presence beside me, and I think he's already taking pictures. Ako? I didn't mind him, I focused in painting.

Nang nawala na ang presensya niya, ay naibuga ko 'yung hangin na kanina ko pa pinipigilan ihinga.

Guys are really hard to understand. One day they'll be nice to you, and then the next day they won't. They treat you as a toy, they don't care if what you'll feel.

After I finished the damn activity na kanina pa iniintay niyang matapos ay lumapit na siya sa'kin nang nakitang nililigpit ko na ang gamit ko. He surely can't wait to stay away from me.

"Are you done?" Malamig niyang tanong.

I faced him, wala akong expression na ipinapakita. "I am." tipid kong sagot. Gusto mo 'yan 'di ba? Well, I'll give him what he like. Sabi nga ng iba, Be careful of what you wish for because you might just get it.

"Do you want to stroll around?" Aniya. Oh come on, Apollo! Don't act as if you really want to stay kung sabihin ko mang gusto ko.

"If it won't affect your schedule and precious time." Wala parin akong expressiong ipinapakita. Hindi ko siya mabasa, so might as well, do it to myself too.

"Hindi naman--"

"K. Thank. You." Sabay walk out.

Hindi ko alam kung sumunod siya o kung ano man. Nag dere deretso ako papuntang dagat, inilabas ko ang phone ko at kinunan ng picture ito.

Sunod kong pinuntahan ay 'yung light house at pinicturan ito. Umihip ng malakas ang hangin at natamaan nito ang ilalalim ng putting beach dress ko, pati nadin ang dirty blonde ko'ng buhok. Hindi ko alam na may naligaw pala akong dress sa maleta kaya sinuot ko na dahil beach naman 'to.

"Manong, pwede po bang makapasok sa loob?" Tanong ko sa mukhang guardiyang mukhang nag babantay ng light house.

"Pwede naman po."

"Ah gano'n? Sige po, patulong nalang."

"Sige po, Ma'am."

"LUXIEN!" Napatigil kami ni manong dahil sa sumigaw.

Tumakbo papunta dito si Apollo, sa bawat takbo niya ay tumitilapon ang mga buhangin, at ang medyo magulo niyang buhok na parang bagong gising ay bumagay sa
Sa army shorts niyang hanggang tuhod at puting sando na bakat ang ulam--este..abs niya.

"Oh?" Tanong ko nang naka lapit siya.

"Sama ako." Aniya at tumango ako.

Broken Boy meets Broken Girl Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon