Meant To Be..My Destiny

CHAPTER 22

TWENTY TWO

"A story?" intersadong tanong nya.

"Yeah. An original love story." nakangiti nang sabi nito. (AN: Ang storyang ikukwento ni Julie ke Elmo ay pawang KATHANG ISIP LAMANG pero sa kwentong ito ay totoong nanyari sa relative ni Julie. Gets nyo po ba? )

"Pang teleserye type of story?" nakangiti ring tanong nya.

Nagkibit-balikat ito. "Maybe. Tungkol ito sa kapatid ng lola ko na taga Bicol na si Lolo Daniel. Pero babala.."

"Asawa ni Babalu.." natatawang putol nya sa sinasabi ni Julie.

Julie rolled her eyes on him. "Haha.. you're not funny Elmo!"

Nag-peace lang si Elmo.

Tumagay muna si Julie bago tinuloy ang naudlot na sinasabi. " Babala! Ang storyang ito ay me pagka-horror--"

"Teka! Sabi mo love story,  ba't me kasamang horror?" nalilitong tanong nya.

"Eeeeh..!! Makining ka nga  muna kase!" naiinis nang sabi nito.

"O--okay, sige fire!" sabi nya saka tumagay.

"All through highschool, my lolo dated this one girl. They were inseparable. Mayaman yung family nung girl at ang pamilya nina lolo ay hindi. But hindi yon naging sagabal sa pagmamahalan nila. At nung gumraduate sila ng highschool, nag-decide yung parents nung girl na sa Maynila na pag-aralin ang anak nila, pero si Lolo Daniel ay sa bayan lang nila nag-aral..

"Anong love dun?" singit nya.

"Be patient." sabi nito saka tumagay ng anak bago nagpatuloy sa pagkukwento. "So he stayed in their hometown, and they had a long distance relationship. Bago umalis yung girl papuntang Manila, me usapan sila na every 3rd sunday of the month pupuntahan nya yung babae. So nagte-train sya papuntang maynila, magkikita sila, siguro mga ilang days din sya dun. bago sya bumalik sa Bicol. Ginaawa nya yun for 4 years."

"Wow! Yun ang pag-ibig!" komento nya.

**********
A/N: Censya na sa typo & grammar errors :-)