Μπάτσοι Γουρούνια!(Ολοκληρωμενη)

Λαμπρος και Αρης

Αφηνω τους φιλους μου και βαδιζω προς το δωματιο που βρισκεται η ομαδα μου. Τα παιδια δεν εχουν ακουστει στο ακουστικο και καταλαβαινω οτι ψαχνουν ακομη το ιστορικο των εγκληματιων. Εχω αργησει γαμωτο και δεν θελω να μου κανουν καψονια. Θελω να ειμαι συνεπης και υπευθυνη απεναντι τους για να μην καταλαβουν τιποτα. Αλλα οι φιλοι μου με ειχαν αναγκη, δεν ηθελα να τους παρατησω ετσι.

Καθως περπατω κατα μηκος του διαδρομου για να φτασω στο δωματιο, ενα χερι με αρπαζει ξαφνικα και χωρις να το καταλαβω βρισκομαι εγκλωβισμενη στα χερια του Αρη με κοντρα τον τοιχο. Εκεινος με κοιταει με ενα βλεμμα που βγαζει φωτιες και το σπαστικο, αυταρεσκο χαμογελο του δεν ξεκολλαει απο τα χειλη του.

"Γεια σου μικρη", ψιθυριζει πολυ κοντα στα χειλη μου και ξεροκαταπινω. Ελπιζω να μην βλεπει ο Σον τι γινεται εδω περα. Αλλα απο το βηξιμο που ηχει στο ακουστικο συνειδητοποιω οτι βλεπει. Σκατα, πως θα ξεφυγω τωρα; Εχω κανει μια συμφωνια μαζι του και πολυ φοβαμαι οτι αν δεν την τηρησω θα με κρατησει παρα τη θεληση μου εδω μεσα.

"Γεια...", λεω ξεπνοα και προσπαθω να ξεφυγω. Εκεινος δεν με αφηνει και κολλαει το μετωπο του στο δικο μου.

"Μικρη, σε θελω. Μην ξεχνας την συμφωνια", μουρμουριζει και αρχιζει να γλυφει το λοβο μου δηθεν αισθησιακα. Μονο που το νιωθω αυτο θελω να ξερασω.

"Το βραδυ θα ειμαι δικη σου", λεω ακολουθωντας τον τονο της φωνης του και κολλαω τα χειλη μου στα δικα του. Ειναι ξερα και η αναπνοη του εχει γευση μαριχουανας. Παρολα αυτα εμβαθυνω το φιλι μας για να πειστει και εκεινος χαϊδευει τον πισινο μου, ανεβαινοντας στην μεση μου. Εγω περναω τα χερια μου στα μαλλια του και τα τραβαω απαλα. Εκεινος βογκαει ευχαριστημενα και τοτε διακοπτω αυτο το μαρτυριο.

"Υπομονη", λεω κλεινοντας του το ματι και με ελευθερωνει. Καθως απομακρυνομαι, παιρνω βαθιες ανασες και ευχομαι να μην εχει νευριασει ο Σον. Δεν θελω να τσακωθουμε ακομα δεν τα βρηκαμε.

"Ριξε μια ματια στην τσεπη σου. Μην διανοηθεις να μην τα χρησιμοποιησεις", προειδοποει αυστηρα ο Σον και οι παλμοι αυξανονται. Ταυτοχρονα ομως ενα χαμογελο εμφανιζεται στα χειλη μου. Μ'αρεσει οταν ζηλευει, δειχνει οτι ενδιαφερεται για μενα και οτι ο,τι μου ειπε χθες επιβεβαιωνεται με τη ζηλια του.

Ψαχνω τις τσεπες του δερματινου μπουφαν μου και στην αριστερη τσεπη πιανω ενα κουτι. Το βγαζω εξω και διαβαζω την ετικετα. Ημουν σιγουρη οτι δεν θα με αφηνε να παω μαζι του. Ηλπιζα να κανει κατι τετοιο γιατι δεν θα το αντεχα.