Μπάτσοι Γουρούνια!(Ολοκληρωμενη)

Καχυποψια

(Στη φωτο ο Ηλιας)

"Και ποτε θα γινουν ολα αυτα;", ρωταω ανησυχητικα γιατι την πρωτη φορα δεν με ενημερωσε κανεις για την ημερομηνια που θα εκανα τη ληστεια.

"Σε μια εβδομαδα απο τωρα. Ο χακερ απο εδω, μπηκε στο καταστατικο της τραπεζας και τσεκαρε ποσοι υπαλληλοι θα δουλευουν την ημερα που θα μπουκαρουμε. Το ενα τριτο των υπαλληλων θα εχει παρει αδεια λογω γιορτων. Ετσι δεν θα αντιμετωπισουμε και πολλα πραγματα.", εξηγει καθως τσεκαρει κατι που του δειχνει στην οθονη ο Μιμης. Στεκεται σκεπτικος ξυνοντας τα μουσια του και στη συνεχεια στρεφει το βλεμμα του στο δικο μου.

"Θα χρειαστουμε παραπανω ατομα απο οσα σχεδιαζα. Πηγαινε στον Αρη και πες οτι θα χρειαστουμε τους φιλους σου". Κοκκαλωσα. Οι φιλοι μου θα συμμετεχουν σε μια επικινδυνη αποπειρα ληστεια; Και αν πεθανουν; Αν παθουν κατι; Οχι δεν μπορω να το επιτρεψω. Και θα προσπαθησω να μεταπεισω τον Λαμπρο οσο πιο διακριτικα μπορω.

"Οι φιλοι μου ειναι αχρηστοι. Ο Ηλιας πλεον ειναι εμπορος οπλων και η Ελλη απλα μια πορνη. Δεν θα κανουν τιποτα σωστα", λεω μετανιωνοντας την ωρα και τη στιγμη που αυτα τα ασχημα λογια βγαινουν απο το στομα μου για τους φιλους μου.

"Για μια φορα μιλησες σωστα μικρη. Εχει δικιο ρε Λαμπρο, δεν θα μας χρησιμευσει ενας εμπορος και μια πουτανα. Καταλαβε το θελουμε.ειδικευμενα ατομα για αυτη τη δουλεια", παραπονιεται η Αντα ενω στεκεται διπλα μου, προσπαθωντας να δειξει οτι με υπερασπιζεται. Νιωθω οτι αυτη η συμμαχια ειναι ενα βημα να αλλαξει γνωμη για μενα.

"Εχουμε ηδη μια ασχετη εδω μεσα δεν χρειαζομαστε αλλους", πεταει σποντα ξαφνικα κοιτωντας με ειρωνικα με σταυρωμενα τα χερια. Και αυτη η ελπιδα που γεννηθηκε, πεθανε. Ομως δεν τα παραταω τοσο ευκολα Αντα.

"Σταματηστε και οι δυο. Ολοι απο εδω ξερουμε οτι ο Αρης σας εχει εκπαιδευσει καλα για να κανετε ακριβως αυτου του ειδους εγκληματα. Ληστειες. Γιατι σας εμαθε να τρεχετε και να κλεβετε διακριτικα; Να ειστε ευλυγιστοι και να εξαφανιζεστε οταν αισθανεστε κινδυνο; Σε περιπτωση που θα σας χρειαστω. Οποτε ξερω τι κανω", λεει και μας κλεινει το ματι. Εγω με την Αντα ξεφυσαμε ηττημενες και πηγαινω προς το γραφειο του Αρη. Εχει δικιο ο γερος, για αυτο ακριβως τα εκανε ολα αυτα. Τωρα και η μια δικαιολογια που ειχα εξαφανιστηκε. Χτυπαω την πορτα και μπαινω μεσα φουριοζα. Βλεπω τον Ηλια και τον Αρη να μιλανε κοντα, σαν να καταστρωνουν κατι. Ωχ, δεν μου αρεσει καθολου αυτο που γινεται.