Μπάτσοι Γουρούνια!(Ολοκληρωμενη)

Η ελπιδα μενει στο τελος

Καπως ετσι νιωθει κανεις οταν ειναι πραγματικα ευτυχισμενος. Μια ζεστη αγκαλια, ενα τρυφερο φιλι, ενα γλυκο χαμογελο. Νιωθεις φροντιδα και αγαπη να εισερχονται σε καθε κυτταρο του κορμιου σου. Να αισθανεσαι την καρδια σου να χτυπα δυνατα για εκεινους που αγαπας, να δινεις τη ζωη σου για αυτους. Να τολμας, να ρισκαρεις τα παντα για να τους δεις ευτυχισμενους και ας εισαι εσυ η χαμενη ή ο χαμενος.

Νιωθω το ελαφρυ και δροσερο αερακι να χαϊδευει καθε σπιθαμη του προσωπου μου και γελια δυνατα να ηχουν στα αυτια μου. Μα πρεπει να'μαι στον παραδεισο. Νιωθω με τα χερια μου την καυτη αμμο της θαλασσας και το κυμμα να παφλαζει διπλα στο ακρογιαλι.

Εκεινοι, εκεινοι που αγαπω ειναι εκει. Γελουν και τρεχουν και παιζουν, ζουν τη ζωη που τους δοθηκε σαν δωρο. Ανεμελοι και ξεγνοιαστοι, οπως και εγω.

Ισως να εκανα λαθη στο παρελθον, πολλα λαθη. Ισως η ζωη να δυσκολευτηκε να μου δωσει ο,τι αξιζω, να μου πηρε πολλα αγαπημενα προσωπα,μα τωρα ειμαι εδω και απολαμβανω το πως ειναι να εισαξ χαρουμενος και ευτυχισμενος.

Γιατι η αγαπη ξεπερνα ολα τα εμποδια, ενωνει τους ανθρωπους και χτιζει οικογενειες, φιλιες. Αναπλαθει την ψυχη και την αναζωογονει. Στο ονομα της αγαπης εγιναν πολλα πραγματα οπως θυσιες, ρισκα, μαχες, πολεμοι.
Κανεις δεν μπορει να αρνηθει την δυναμη της. Μεχρι και τα ετερωνυμα ελκει. Για παραδειγμα εμενα με τον Πετρο. Ημουν αναρχικη και εγκληματιας και εκεινος ενας αστυνομος, ενας μπατσος που με εψαχνε χρονια και η τυχη του χαμογελασε. Μεσα απο δεκαδες τσακωμους και βλεμματα μισους ο ερωτας μας δυναμωνε και κλειδωνε ολοενα και πιο πολυ μεσα μας.

Που να το φανταστω οτι θα εβρισκα τοση αγαπη και ερωτα καο φροντιδα απο ενα γουρουνι; Απο εναν μπατσο, εντελως διαφορετικο απο εμενα. Μα ειναι το αλλο μου μισο, ειναι ολα οσα θελω και παντα ηθελα. Προσφερει την αγαπη που εχασα ολα αυτα τα χρονια απλοχερα και γεμιζει το κενο μου.

Εχουν περασει δυο χρονια απο οταν ο Λουκ πεθανε και καταστραφηκε το σπιτι μας. Δυο χρονια απο την κολαση που ζουσαμε, απο τον κινδυνο και απο το αγχος.

Ολα αυτα περασαν, ειμαι υγιης και συναισθηματικα και σωματικα. Νιωθω επιτελους ελεθευρη παρολο που τα βραδια με στοιχειωνουν οι μορφες των οσων εβλαψα. Ειναι αδικο για εκεινους. Ελλη, Ηλια συγγνωμη που σας αφησα να φυγετε τοσο αδοξα. Μαμα, μπαμπα και Γιωργο συγγνωμη που αμαρτησα και αφαιρεσα βιαια τη ζωη ενος ανθρωπου. Και Λουκ συγγνωμη που η μαμα σου σκοτωθηκε, ελπιζω να με συγχωρεσεις.