Dhampiers?! (Voltooid)

Hoofdstuk 42

We lopen het grote gebouw binnen. Ja, we zijn in de onderwereld. Het zal wel moeten. We kunnen niet verder zonder dat we weten wie onze nieuwe leider is.

'Ik ga wel even naar de balie.' Zeg ik.

'Ik ga met je mee.' Zegt Simon. Ik knik en samen lopen we weg van de groep. De vrouw achter de balie glimlacht naar ons.

'Ik heb een vraagje. Ik ben Amber Rozenburg, ik zit in een groepje maar onze leider, Levi, is omgekomen bij een gevecht. We willen graag meer informatie over de dood van Levi en hoe we nu verder moeten. Zou u ons kunnen helpen?' De vrouw tikt iets in op haar computer.

'Jullie kunnen naar lokaal 124 gaan. Ik zal aan Sem vragen of hij jullie meer zou kunnen vertellen.'

Ik knik en samen met Simon loop ik terug naar onze groep.

'We moeten naar lokaal 124. Ze gaat vragen of Sem ons meer kan vertellen.' Legt Simon aan de rest uit.

'Amber, had jij geen Sem aan de telefoon? Hij vertelde het toch van Levi?' Vraagt Robin.

'Ja klopt, ik denk dat het inderdaad die Sem is. Ik hoop het alleen niet want het klonk niet alsof hij het zo erg vond dat Levi was vermoord.' Zucht ik. We lopen naar het lokaal en wachten op Sem.

-

Na een lange tijd gewacht te hebben gaat de deur open. Een volwassen man staat in de deuropening. In zijn gezicht is duidelijk te zien dat hij familie is van Levi. Alleen één ding is totaal anders. Levi had niet zulke grote hoektanden...

'Hallo jongenlui, jullie wilden mij spreken?' Zegt hij als hij plaats neemt op een stoel.

'Ja, we wilden praten over de moord en hoe wij nu verder moeten.' Zegt Thomas beleefd.

'Juist, wat willen jullie weten? Jullie weten namelijk al wat er is gebeurt.'

'Kunt u er niet meer over vertellen dan dat?' Vraagt Maud.

'Nope.'

'Levi is uw broer en u weet helemaal niks van hem?!' Roept Kim.

'Niet zo brutaal meisje. Levi en ik hebben nooit een goede band gehad. Dat hij is vermoord is niet mijn probleem.' Zegt Sem rustig.

'Kunnen we hem zien?' Vraagt Liv.

'Wil je hem zien?!' Roept Kim.

'Ja, ik bedoel, dan kunnen we afscheid nemen.' Zegt Liv normaal. Kim zucht.

'Het zou wel kunnen. Hij ligt in de kelder.'

'In de kelder?!' Roept Kim weer.

'Mens doe rustig!' Roept Maud. Robin moet moeite doen om zijn lach in te houden.

'Ja in de kelder. Daar hebben we speciale kamers om dhampiers te bewaren als ze overleden zijn totdat ze worden begraven.' Zegt Sem alsof het de normaalste zaak ooit is.

'Speciale ka-'

'Sst.' Zegt Simon die zijn hand op Kim's mond legt. Ik grinnik en richt me dan weer op Sem.

'Zou u ons daar heen kunnen brengen?'

'Ik moet gaan. Jullie kunnen zelf gaan. Als je naar het trappenhuis gaat moet je zo ver mogelijk naar beneden lopen. Voor de laatste trap moet ieder zijn of haar hand laten scannen. Zo weten ze zeker dat er geen vampiers bij komen. Dan ligt hij aan het einde van de gang rechts. Kamer 98 als ik me niet vergis.'

We knikken en bedanken Sem. Zonder dat ook maar iemand iets zegt lopen we naar het trappenhuis. We lopen alle trappen af, wat er veel zijn, totdat we onze handen moeten scannen. Iedereen legt èèn voor èèn zijn of haar hand op de scanner.

Als iedereen klaar is maak ik de grote deur open. We komen aan in een lange hal. De muren lijken we grotten en de deuren zijn van glas. Links en rechts zie ik lijken liggen. Een rilling loopt over mijn rug.

'Helemaal achteraan toch?' Vraagt Liv. Haar stem galmt na in de donkere koude gang. Ik knik en loop naar achter zonder naast me te kijken.

'98.' Zeg ik wanneer ik voor de deur sta. En jawel, daar ligt Levi.

♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆

Sorry dat dit hoofdstuk ook al weer wat korter is maar het heeft een reden.

Als ik een spannender einde heb is het verder schrijven aan het volgende hoofdstuk makkelijker. En doordat het minder woorden zijn heb ik sneller een hoofdstuk af en kan ik sneller en extra update doen!

Hopelijk begrijpen jullie het nu een beetje!

Dan nog even voor de duidelijkheid, dit is het hoofdstuk van zondag. Zondag zal er dus geen update zijn. Volgende week zondag wel gewoon!
X
Imke