Dhampiers?! (Voltooid)

Hoofdstuk 5

Twee maanden later.

Drie maanden geleden begon het grote avontuur. Ik werd dhampier. En nu sta ik hier in een school in de onderwereld waar ik elke dag trainingen heb. Samen met mijn groepje. We kunnen allemaal onze krachten besturen en we zijn helemaal op elkaar in gespeeld.

We zitten in lokaal 006, Levi wilt ons spreken. Ik zit naast Maud en Simon. 'Goed. Fijn dat jullie er allemaal zijn. Jullie doen het onwijs goed bij de trainingen. Nog nooit was een groepje in 3 maanden tijd al bijna klaar om te vechten met de vampieren. Ik weet dit omdat wij als dhampieren onsterfelijk zijn en ik een van de eerste dhampieren ooit ben. Binnenkort mogen jullie op missie. Dat wil zeggen dat jullie als er een melding komt dat de mensen in gevaar zijn, dat jullie daar dan heen moeten om tegen de vampieren te vechten. Hou je horloge goed in de gaten en houd in de mensheid en in de onderwereld goed contact met elkaar, je weet maar nooit.'

Een half uur later zit ik in de grote hal van de school. Ik heb geen zin om naar de mensheid te gaan. Hier ben ik net als iedereen maar toch heel uniek. En daar, daar ben ik het normale meisje die eindexamen doet in 6 VWO. Ik denk na over van alles en nog wat. Ik mijn ooghoek zie ik Thomas aan komen. Mijn hart gaat te keer. Hij komt dichterbij. Ik doe alsof ik hem niet zie want dat valt minder op. Hij staat naast me. 'Kan ik hier gaan zitten?' Vraagt hij. 'Ja tuurlijk!' Roep ik bijna. Ik probeer mijn vreugde te onderdrukken maar dat valt nog niet mee. Hij lacht. Hij kijkt me aan. Ik krijg het warm en ontwijk zijn blik. 'Hoe gaat het?' Vraagt hij. Goed nu ik tegenover jou zit! Denk ik bij mezelf, maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen. 'Het gaat goed hoor. Lief dat je het vraagt. Hoe gaat het met jou?' 'Goed.' Zegt hij. 'Heb je plannen dit weekend?' 'Nee hoezo?' Vraag ik met een bonzend hart. 'Het lijkt me leuk om samen bij mij te gaan eten of naar de film te gaan ofzo! Ik weet niet of je dat wil?' Zo stiekem mogelijk knijp ik mezelf, is dit een droom? Au! Nee dus. 'Ja lijkt me super!' 'Echt?' 'Ja!' 'Oké,  kan je zaterdag? Dan breng ik je met mijn auto thuis.' Zegt hij. 'Ja is goed! Als het niet te veel moeite is want het is een uur rijden met de auto.' 'Dat heb ik over voor leuke meiden.' Zegt hij met een knipoog. 'Tot dan!' Zegt hij. 'Doei!' Ik kijk hem na. Ik ben helemaal in de wolken. Na een paar minuten kom ik terug in de realiteit. Ik app meteen Liv.

Ik: Liv! Thomas vroeg me net op een date! We gaan eerst bij hem eten en daarna naar de bios! Mijn dag kan niet meer stuk! :)

Liv: WoW! Super leuk! Maar hoe kom je thuis? Hij woont toch in Utrecht?

Ik: Hij zei dat hij me thuis wilt brengen. Dat is een uur heen en een uur terug dus ik vroeg of dat niet te veel moeite is, en toen zei hij: dat heb ik over voor leuke meiden ;) (hij gaf me een knipoog)

Liv: OMG!!! Vroeg Robin mij maar op date! Ben jaloers maar ik ben wel super-duper-mega blij voor jou!

Ik lach. Liv is echt super lief! Binnenkort ga ik het ook tegen Maud en Kim zeggen. Eerst kijken hoe de date afloopt.
Ik kijk op de klok, het is bedtijd. Snel nog even Liv appen.

Ik: ik ga naar bed. Morgen nog naar school en zaterdag de date! Kan niet wachten! Ik ga lekker dromen over Thomas :) slaaplekker!

Liv: truste meid! <3