Dhampiers?! (Voltooid)

Hoofdstuk 32

Ik kom aan in de onderwereld. Ik voel me gelijk een stuk veiliger dan in de dodenwereld.

Ik loop het college in en begroet de vrouw achter de balie. Ik loop door de gangen en kijk bij sommige lokalen naar binnen.

Overal zie ik groepjes die les krijgen over het Dhampier zijn. Grappig dat ik daar een tijdje geleden ook zo zat. Ik glimlach bij de gedachten.

Stel je voor dat ik het niet had gedaan.
Dan had ik Thomas nooit als vriendje gehad.

Dan had ik Liv niet als beste vriendin.

En had ik nooit zulke te gekke vrienden gehad.

Ik grinnik als ik terug denk aan hoe het is begonnen. Als ik het kantoor van Levi zie bedenk ik me waarvoor ik hier ben.

Ik kijk stiekem door het raampje. Sh*t! Hij zit in zijn kantoor. Hij moet hier weg! Anders kan ik de diamant niet in de kluis leggen! Hoe ga ik dit doen? Hij mag niet weten dat ik hier zit!

Opeens weet ik het! Dit moet lukken! Ik kruip weg en ga de wc's in die tegenover Levi's kantoor zitten. Ik vis mijn mobiel uit mijn zak en zet hem op anoniem.

Ik toets het nummer van Levi in en al snel word er opgenomen.

(L = Levi > A = Amber)

L: 'Hallo met Levi!'

A: 'Hallo met Roos. Ik moet een bosje rozen bij u bezorgen van een meisje. Maar u bent niet thuis. Klopt dat?' Zeg ik met een nep stemmetje.

L: 'Ik ben inderdaad niet thuis. Ik kan wel komen. Dan ben ik er over tien minuten. Is dat goed?'

A: 'Dat is prima. Tot ziens.'

L: 'Dag!'

Als ik ophang barst ik in lachen uit. Hij denkt dat hij sjans heeft! Oké, dit is geniaal. Ik zie dat Levi uit zijn kantoor loopt en grijp mijn kans.

Ik loop de wc uit, recht het kantoor in. Ik loop naar de kast waar de kluis in staat en maak hem open. Snel toets ik de code in. Een zucht ontsnapt uit mijn mond als ik zie dat de eerste diamant nog in de kluis ligt. Ik leg de tweede diamant erbij en sluit de kluis. Ik doe de kast dicht en loop het kantoor uit. Ik ga weer naar de wc's toe. Hier weet ik zeker dat niemand me zal zien.

Ik stroop mijn mouw op zodat het horloge zichtbaar word. Ik klik op het knopje van de mensheid.

*Mensheid*

Ik open mijn ogen weer en zit op de bank in de woonkamer. Ik kijk op de klok en zie dat het zes uur in de ochtend is.

Voor als je het nog niet door had: de tijd in de onderwereld en dodenwereld gaat sneller dan in de mensheid.

Ik sluip naar boven en kruip in mijn bed. Thomas heeft zo te zien niets doorgehad. Hij ligt nog precies hetzelfde als toen ik weg ging. Ik grinnik en sluit mijn ogen.

*Tijdsprong naar half tien 's ochtends*

Langzaam word ik door elkaar geschud.

'Wakker worden slaapkop.' Hoor ik Thomas zachtjes fluisteren. Niet lang daarna voel ik zijn lippen op de mijne. Ik glimlach en open mijn ogen.

'Kom je ontbijten?' Vraagt hij lief. Ik knik en stap uit bed. Ik trek snel een spijkerbroek met een trui aan en doe mijn haar in een hoge staart. Make-up komt later wel.

Ik loop met Thomas de trap af. In de keuken ruik ik de geur van croissantjes. De andere zitten al aan tafel te wachten. Ik grinnik en ga aan tafel zitten. Maud en Bart zitten naast elkaar. Bart heeft zijn arm om Maud heen geslagen. Dit is te schattig!

*Na het ontbijt*

Ik lig op de bank een tijdschrift te lezen. De andere zijn op hun telefoon of spelen een bord spel. Die goeie oude tijd....

Simon's telefoon gaat af. Hij staat op en loopt naar de gang. Niemand besteed er aandacht aan.

Na een paar minuten komt hij terug.

'Willen jullie even komen? Levi belde.' Roept Simon.

Wacht, wat?! Levi?! Dat gaat vast over de tweede diamant. Ze weten in iedergeval niet wie het was.

Ik zucht en loop naar de eettafel. Kim schuift aan en Simon begint zijn verhaal.

'Levi belde net. Hij vertelde dat hij gister op zijn kantoor was toen hij werd gebeld. Hij moest toen even weg en in die tijd is er iemand naar binnen gegaan die de code van de kluis weet. Er ligt namelijk niet één diamant, maar twee. Hij heeft het laten onderzoeken om er zeker van te zijn dat het om de diamant gaat die wij nodig hebben en alles klopt. Is er iemand van ons naar de onderwereld of dodenwereld geweest?'

Iedereen schud zijn hoofd. Ik probeer zo onopvallend mee te praten als de rest.

♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆

Heeii!

Zoals jullie kunnen zien heb ik de titel en de cover veranderd.

De titel vind ik een beetje te lang en de cover ben ik zat geworden.

Hopelijk vinden jullie het ook een verbetering!
X
Imke