Dhampiers?! (Voltooid)

Hoofdstuk 35

Ik word wakker en voel dat er niemand naast me ligt. Waar is Thomas? Ik stap uit bed en besluit om een korte douche te nemen.

Als ik klaar ben doe ik de kleding die ik klaar heb gelegd aan en borstel ik mijn haar. Ik maak een hoge staart en doe wat make-up op.

Zachtjes loop ik de trap af, omdat ik weet dat de rest nog slaapt. Ik loop de woonkamer in om een tijdschrift te pakken. Op de bank ligt een slapende Thomas. Ik zucht. Door mij heeft hij op de bank moeten slapen...

Ik loop naar de keuken en maak een ontbijtje voor mij en Thomas. Dit is wel het minste wat ik kan doen. Hij heeft niets fout gedaan en is er nu de dupe van.

Ik bak een eitje en smeer wat bolletjes. Als ik alles op een dienblad heb gelegd loop ik de woonkamer weer in. Het is half tien. Ik zet het dienblad op de salontafel en kruip tegen Thomas aan. Ja dat past op deze bank.

Ik druk een kus op zijn lippen en zie hoe hij langzaam wakker word. Ik ga zitten en Thomas veegt het slaap uit zijn ogen.

'Goeiemorgen.' Zegt hij met zijn schorre ochtendstem.

'Goeiemorgen. Sorry voor alles. Door mij heb je op de bank geslapen en-'

'Niks te sorry. Het geeft niet. Ik zou ook zo reageren als een van mijn beste vrienden zo zou reageren. Ik vind het niet erg.' Onderbreekt Thomas me. Ik glimlach. Hij is zo lief! Het perfecte vriendje!

'Ik heb ontbijt voor je gemaakt.' Zeg ik om de stilte te onderbreken. Een glimlach ontstaat op het gezicht van Thomas en ik grinnik. Ik pak het dienblad en zet het tussen ons in op de bank.

We beginnen te eten als Simon binnenkomt. Hij grijnst.

'Wat?' Vraag ik met volle mond.

'Dat!' Roept hij. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Ik draai mijn hoofd naar Thomas en hij begint te lachen.

'Ik snwap hwet nwiet.' Zeg ik met nog steeds een volle mond. Ik slik het door en Simon pakt zijn telefoon. Hij maakt een foto van me en laat hem aan me zien.

OOPS!

Mijn mond zit helemaal onder de hagelslag. Ik begin kei hard te lachen net als de jongens. Ik pak een zakdoekje en veeg het weg. Robin komt binnen en ik stop gelijk met lachen. Simon en Thomas stoppen daardoor ook. Robin draait zich zonder iets te zeggen om en loopt de keuken in. Simon voelt blijkbaar de spanning die tussen mij en Robin gaande is.

'Wat was dat?' Vraagt hij.

'Gewoon een ruzie. Niks bijzonders.' Zeg ik snel. Simon knikt langzaam en loopt de kamer uit. Waarschijnlijk gaat hij Robin ondervragen. Ik zucht en kijk naar Thomas.

'Je moet het ze binnenkort wel vertellen. Ze merken dat er iets tussen jullie aan de hand is. Je kan het niet eeuwig verzwijgen.' Zegt Thomas. Ik wil het niet maar ik weet dat hij gelijk heeft. Ik knik.

'Vertel je het vanmiddag?' Vraagt hij voorzichtig. Ik knik langzaam.

'Denk je dat ze net zoals Robin boos worden?' Vraag ik zacht. Thomas trekt me in een knuffel en speelt met mijn haar.

'Nee, en al zouden ze boos worden. Ze draaien wel weer bij.' Zegt Thomas lief.

'Ik hou van je.' Fluister ik.

'Ik ook van jou.' Fluistert hij terug. En zo blijven we een tijdje zitten.

*Twee uur later*

Ik zit aan de keukentafel te ganzenborden met Maud en Bart. Het is een oud spelletje maar het blijft grappig.

'Nee! Ik moet een beurt overslaan!' Roept Bart dramatisch. Maud en ik grinniken. Maud gooit de dobbelstenen en Robin komt binnenlopen.

'Amber kan ik je even spreken?' Ik kijk naar Bart en Maud die knikken als teken dat ik weg kan gaan.

'Ik kom zo terug.' Zeg ik als ik opsta en Robin volg naar de tuin. We gaan in de tuinstoelen zitten.

'Waarom wilde je me spreken?' Vraag ik als het een tijdje stil blijft.

'Sorry. Ik had niet zo fel moeten reageren. Je hebt er van geleerd dus mijn reactie was overdreven. Sorry.' Zegt Robin in een adem. Hij kijkt naar zijn handen en ontwijkt mijn blik.

'Het is oké. Ik snap het ook wel. Het was inderdaad niet zo slim om alleen naar de dodenwereld te gaan. Zullen we het elkaar vergeven en het vergeten?'

Robin knikt en we geven elkaar een knuffel. Ik wil echt geen ruzie met een van mijn beste vrienden.

♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆

Sorry dat het wat korter is dan normaal maar het heeft wel een Happy End!

De reden van dit hoofdstuk is dat ik 1.5K heb! OMFG!!! DANKJULLIE!!! IK BEN ZOOOOO BLIJ!!!

Vergeet niet te stemmen op de covers in her vorige hoofdstuk!
X
Imke