Dhampiers?! (Voltooid)

Epiloog

Het is inmiddels een jaar geleden dat de vampiers verslagen zijn. We wonen nog steeds met z'n achten bij elkaar en alle stelletjes zijn nog steeds hetzelfde. Vandaag moeten we naar de onderwereld. Op het college word een groot feest gevierd ter gelegenheid van de overwinning van vorig jaar. Ik zit op mijn kamer met Liv. Haar haren zijn gestijld en ze draagt een zalmroze jurkje. Zelf draag ik een mintgroen jurkje met een licht blauw riempje. Liv heeft mijn haar gekruld en maakt de twee voorste plukjes achter op mijn hoofd vast met een klemmetje. Als ze klaar is doe ik wat make-up op en daarna zijn we klaar om te gaan. 

'Liv?' Vragend kijkt ze op. 

'Bedankt.' 

'Waarvoor?' Vraagt ze terwijl ze mijn handen pakt. Ik kijk er even naar en slik.

'Voor alles.' Ik voel tranen branden in mijn ogen maar negeer het. Ik mag niet huilen. 

'Ahw, lieverd toch.' Ze trekt me in een knuffel en ik leg mijn hoofd op haar schouder. Ik bof met zo'n beste vriendin. Voorzichtig laat ik haar los en loop ik naar de badkamer. Ik werp een snelle blik in de spiegel om te kijken of mijn make-up is uitgelopen. Tot mijn opluchting zit alles nog op zijn plek.

'Waterproof mascara.' Grinnikt Liv. Ik lach en geef mijn vriendin nog een knuffel.

'Zullen we gaan? Ik hoorde Maud en Kim al naar beneden gaan en de jongens zijn waarschijnlijk ook al beneden.' Ik glimlach en knik. Ik houd de deur voor Liv open en loop achter haar aan de trap af. Als we beneden komen staan Robin en Thomas naast de trap. Thomas staart me met open mond aan.

'Je vangt vliegen!' Lach ik als ik zijn mond dicht doe. Hij grijnst en bekijkt me van top tot teen.

'Je bent prachtig!' Complimenteert hij. 

'Jij ook. Ik houd van je.' Zucht ik verliefd.

'Ik ook van jou.' Hij geeft me een kus en onze voorhoofden rusten tegen elkaar. Ik zou wel voor eeuwig zo willen blijven staan, maar ik weet dat dat niet kan.

'Zullen we gaan?' Bart, Maud, Simon en Kim zijn intussen bij ons komen staan. Iedereen met de liefde van zijn of haar leven. Iedereen gelukkig.

'Ja, dat lijkt me een goed plan. Amber? Tel jij af?' Vraagt Kim. Ik knik en tel van 3 naar 1. 

-

De hele avond hebben we gedanst, gefeest en lol gemaakt. Er is zoveel naars gebeurt, maar door dit alles, heb ik de zeven leukste mensen op aarde leren kennen. Mijn beste vrienden, mijn steun en toeverlaat, mijn maatjes, mijn Dhampiers. Ik houd van ze, voor altijd. En ook Levi zit voor altijd in mijn hart. Ik zal deze Dhampiers nooit vergeten, nooit van mijn hele leven.

The End.