Dhampiers?! (Voltooid)

Hoofdstuk 22

Ik wil om hulp roepen maar voel zijn hand op mijn mond. 'Ik zou niet gillen als ik jou was, dan maak je het voor jezelf alleen maar zwaarder.'

Ik voel tranen prikken in mijn ogen. 'Laat me met rust!' Huil ik. Ik duw en sla hem, ik spartel met mijn benen, maar zonder resultaat. Hij drukt zijn lippen om die van mij. Hij pakt me bij mijn kaak en zorgt dat ik mijn mond open doe. Ik ben bang. Zijn tong glijdt naar binnen. De tranen op mijn wangen druppen van mijn gezicht af.

'Gast!' Fabian draait zich met een ruk om. Ik herken de stem. Het is Thomas.

'Laat haar met rust!'

'Ik doe wat ik wil.' Zegt hij. Hij loopt dreigend op Thomas af.

'Thomas!' Gil ik. 'Help!' Gil ik weer. Fabian heeft Thomas een harde duw. Hij verliest even zijn evenwicht, maar hersteld zich snel. Dan komen Robin en Liv binnen rennen.

'Liv, haal Bart en Simon!' Roep ik huilend. Ze knikt en rent weg. Fabian slaat Thomas in zijn buik. Robin kan het niet waarderen en duwt Fabian omver.

Ik denk aan mijn krachten. Ik kan water besturen! Voorzichtig maak ik de deur van de wc open. Ik concentreer me op het water. Ik probeer niet te letten op alle harde klappen en trappen die worden uitgedeeld.

Ik voel dat het lukt. Met een beweging gooi ik al het water over Fabian heen. Hij is even afgeleid. Hij draait zich om en Thomas grijpt zijn kans. Hij springt op Fabian en met een doffe klap vallen ze op de grond. Ik huil nog steeds.

Bart en Simon komen de kamer in. Ze houden Fabian op de grond terwijl Kim de politie belt. Liv en Maud komen naar me toe. Kim komt de hal in rennen.

'De politie is onderweg.' Zegt ze. Maud knikt en Kim helpt de jongens om Fabian in bedwang te houden. Ik hoor sirenes op de achtergrond. Het geluid word steeds harder. Opeens stopt het en gaat de bel.

Maud staat op en maakt de deur open. Er staan vier politie-agenten. De eerste twee nemen Fabian over, de andere twee vragen me wat er gebeurt is. Huilend en snikkend vertel ik het verhaal. Ik voel hoe ik tril. Ze schrijven af en toe iets op.

'Wilt u aangifte doen?' Ik kijk naar Liv en knik.

'U kunt via de site een afspraak maken en dan langs komen.' Ik knik.

Nadat de politie weg is gegaan ben ik gelijk naar mijn kamer gerent. Ik huil alles eruit wat er nog in zit.

Ik hoor de deur opengaan maar blijf liggen. Het bed deukt in en ik voel een hand op mijn rug.

'Rustig maar.' Ik haar de stem van Thomas. Ik begin nog harder te huilen. Hij komt naast me liggen en trekt me tegen hem aan. Hij wrijft over mijn onderrug en met zijn andere hand kriebelt hij door mijn haar.

"Be-bedankt.' Stotter ik.

'Waarvoor?' Vraagt hij.

'Dat je kwam. Als je er niet optijd was geweest dan... dan was hij verder gegaan.' Dat laatste fluister ik meer.

'Hij komt hier niet zomaar mee weg.' Zegt Thomas. Ik voel dat hij vuisten maakt en daarna weer verder gaat met kriebelen.

Hij pakt mijn telefoon en ontgrendeld hem.

'Wat ga je doen?' Vraag ik.

'Fabian blokkeren. Ik wil niet dat je ooit nog iets met hem te maken hebt.' Hij gaat naar whatsapp en leest ons gesprek. Ik vind het helemaal niet erg, er staat niet veel bijzonders in en hij leest bijna al mijn gesprekken en ik die van hem. Niet omdat we elkaar niet vertrouwen maar meer omdat we het leuk vinden.

Als hij klaar is legt hij mijn telefoon weer weg. 'Zal ik wat eten voor je maken?' Vraagt hij.

'Als je dat zou willen doen, heel graag.' Hij knikt een drukt een kus op mijn kruin. Als hij de deur open doet zie ik Liv op de gang lopen.

'Liv!' Roep ik. Ze loopt naar me toe en Thomas doet de deur achter haar dicht.

'Gaat het weer?' Vraagt ze, terwijl ze bij me op bed komt zitten. Ik haal mijn schouders op.

Liv zit nog steeds bij me als Thomas stuntelig naar binnen loopt met een vol dienblad. Ik grinnik.

'Kom maar.' Zegt Liv lachend terwijl ze naar de deur loopt en hem achter Thomas dicht doet.

'Dankje!' Zegt hij lachend. Hij zet het dienblad op het bed. 'Allemaal voor jou.' Zegt hij. Ik kijk op het dienblad. Er liggen twee bolletjes, een eitje, een fruitsalade, en een bakje vla.

'We zouden eigenlijk wat anders eten maar omdat iedereen zo geschrokken was wilde we niet gaan koken en we hadden geen zin om te bestellen.' Verontschuldigt hij zich. Ik geef hem een knuffel en druk mijn lippen op die van hem.

'Dankjewel!' Zeg ik. Thomas glimlacht zelfvoldaan.

'Ik ga naar beneden. Robin en ik zouden samen FIFA gaan spelen.' Zegt Liv. Ik knik en ze staat op.

'Mmm dat was heerlijk!' Zeg ik, als ik mijn lepel met vla aflik. Thomas grijnst. Hij zet het dienblad bij de deur.

'Die ruimen we later wel op.' Zegt hij. Hij komt weer naast me liggen. Het is zeven uur 's avonds maar ik ben al best moe. Ik leg mijn hoofd op Thomas' borst. Hij legt zijn arm om me heen en drukt kusjes op mijn hoofd.

'Wil je een liedje zingen?' Vraag ik zacht. Hij lacht.

'Tuurlijk! Welke?' Vraagt hij lief.

'Maakt niet uit, als het maar een rustige is. Dan kan ik makkelijker in slaap vallen.' Zeg ik lachend. Hij grijnst en begint met zingen. Ik geniet van zijn rustige en warme stem. Totdat ik in slaap val.

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

Sorry voor dat ik lang niets meer online heb gezet. Om een een of andere reden lukte het me niet om dit hoofdstuk te schrijven.

Dan nog een belangrijke mededeling!

Ik heb nog iemand nodig voor in dit boek. Wat moet je doen?

Zet in de reacties
- de naam
- leeftijd
- welke relatie het heeft (zusje, broertje, vriendin of vriend van iemand)
- karakter
- uiterlijk
- en waarom je graag wil dat het jou personage is

Je mag ook meerdere personages insturen!

Dit was het denk ik wel!

X 
Imke