Dhampiers?! (Voltooid)

Hoofdstuk 59

Ik sein naar mijn vrienden dat ze stil moeten zijn.

'Wie is dat?' Fluistert Liv. Ik haal mijn schouders op. Mijn benen en armen beginnen moe te worden van het zwemmen.

'Amber?' Klinkt Robin door mijn horloge.

'Ja?' Vraag ik.

'We hoorden jullie praten, je had je microfoon niet goed uitgezet. We hoorden dat jullie bij de diamant zijn. Wij zijn ook in de villa met de twee andere diamanten. We staan in een hal met een grote trap en een kast waarvan de deuren op een kiertje staan. Weet je waar we heen moeten om bij jullie te komen?' Een golf van blijheid overspoelt me. Nog maar heel even!

'De kast waarvan de deuren openstaan verbergt een geheimen opening. Schuif die kast aan de kant en je ziet een trap naar beneden. Daar is een zwembad die overdekt is. Vraag me niet hoe het in elkaar zit want ik snap het ook niet. Maar daar zitten wij. Jullie moeten ons bevrijden. Vergeet niet de kast terug te schuiven.'

'We komen eraan.' Antwoord Robin kort. Niet veel later horen we mensen op de trap.

'Liv?' Vraagt Robin.

'Hier!' Roept Liv.

'Hoe moeten we jullie daar uit krijgen?' Vraagt Bart verbaasd.

'Er moet ergens een afstandsbediening liggen.' Brult Simon.

'Ik zie hem!' Gilt Maud.
'Maar, welke van de honderd knopjes is de goede...?' Vraagt ze peinzend.

'Ik zou die doen.' Hoor ik Robin zeggen. Niet veel later gaat het plafond omhoog. Gelijk zwem ik naar de kant en klim ik uit het zwembad. Moe blijf ik op de grond liggen. Ik sluit mijn ogen en adem even rustig in en uit.

'Amber? Is alles goed?' Vraagt Bart bezorgd. Ik open mijn ogen en kijk naar het bezorgde hoofd dat boven het van mij bungelt.

'Ja, ik voel me prima. Ik ben alleen een beetje moe van het zwemmen. We zijn nu zo dichtbij. We gaan door tot het einde.' Ik pak Barts hand aan en krabbel overeind.

'En nu?' Vraagt Maud.

'Nu gaan we Kim zoeken, haar bevrijden en het drankje aan Sophie geven. Dan zijn de vampieren verleden tijd en kunnen de Dhampiers voor eeuwig gaan rusten.' Antwoord ik.

'Dat klinkt heel leuk, en ik wil de pret niet bederven maar uhm, weet iemand waar Kim is?' Komt Robin ter zaken.

'Dat is het enige probleempje, nee.' Zegt Thomas terwijl hij zijn natte haar uitschudt. Boven klinkt luid gerommel.

'Misschien kunnen we naar boven en iemand achtervolgen?' Stelt Bart voor.

'En dan betrapt worden en weer vast komen te zitten? Nee dankje.' Zegt Liv ijzig.

'Wat wil je dan?' Vraagt Bart zuchtend.

'Bart heeft gelijk. We hebben bijna geen andere keuze.' Bemoei ik me ermee.

'Dus we gaan naar boven en iemand volgen? Met z'n zevenen?' Vraagt Simon.

'Ja. Hup! De trap op jullie.' Ik duw iedereen naar de trap en we beginnen aan onze weg naar boven. Robin en Thomas schuiven de kast aan de kant en laten iedereen er langs. Vervolgens zetten ze de kast weer terug zoals hij stond. Alsof er niemand is geweest. Mijn blik glijd door de ruimte, maar blijft hangen op iets wat ik liever niet had willen zien.

Fabian.

'Zo, zo, zo. Mijn kleine meisje is er ook weer.' Hij loopt de trap af en stopt op slechts 10 centimeter van mijn lichaam. Hij streelt met de rug van zijn hand, mijn wang.

'Ik ben jou meisje niet.' Ik klem mijn kaken op elkaar en kijk hem boos aan.

'Oh Amber toch... Je doet jezelf zoveel te kort door aan de kant van de Dhampiers te staan. Zwakke, slechte, rampzalige Dhampiers.' Sist hij.

'Pardon?' Ik ga doe een stapje naar voren. Onze neuzen raken elkaar nu bijna. Ik zie hoe Liv, Robin, Bart en Maud langs ons naar boven sluipen. Gelijk heb ik hun idee door.

Ik moet tijd rekken.

'Noem je me nu zwak?' Vraag ik beledigd.

'Dat heb je goed begrepen. Dan zit er dus toch nog een stel hersens in je hoofd.' Hij woelt door mijn haar.

'Dat kan ik bij jou niet zeggen.' Mompel ik.

'Wat?' Vraagt hij.

'Dat ik dat van jou niet kan zeggen, klootzak.' Ik geef hem een klap in zijn gezicht en een knietje in zijn je-weet-wel-waar.  Hij valt op de grond en ik ren samen met Thomas en Simon langs hem de trap op.

♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆

Heei guys!

Ik heb even minder goed nieuws. Volgende week is er sowieso GEEN nieuw hoofdstuk. De week daarna weet ik nog niet. Dat komt omdat ik volgende week mijn laatste weekje vakantie heb en ik helemaal vol gepland zit. De week daarna is mijn eerste schoolweek, of ik dan aan schrijven toe kom weet ik nog niet.
Je zou dus kunnen zeggen dat ik een kleine break houd. Het spijt me heel erg maar ik wil de laatste week sowieso goed uitrusten als ik even niks gepland heb en de eerste schoolweek wil ik me richten op school, maar misschien dat ik dan juist even afleiding zoek in het schrijven.
Het spijt me echt heel erg. Ik hoop dat jullie het begrijpen. Nogmaals sorry.
X
Imke