Μια Φωτογραφία μόνο...

κεφάλαιο 7

ΑΝΤΡΕΑ

Μόλις τελείωσα την πρωινή μου γυμναστική ένιωσα έτοιμος να αντιμετωπίσω την καινούργια μέρα που ξεκινούσε, δεν πτοήθηκα από την βαριά συννεφιά και ας ήξερα ότι αργότερα σίγουρα θα έβρεχε. Το χθεσινό ταξίδι ήταν γεμάτο αναταράξεις και με είχε κουράσει. Η απόφαση μου να μην ακολουθήσω τον Αντόνιο στην έξοδο του χθες το βράδυ, ήταν σίγουρα η σωστή. Βγήκα από το δωμάτιο μου και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα, χρειαζόμουν οπωσδήποτε μια γερή δόση καφεΐνης. Προσπερνώντας τον ξενώνα είδα την πόρτα ανοιχτή, το κρεβάτι ήταν ακόμα στρωμένο και κατάλαβα πως ο κολλητός μου κάπου αλλού είχε φιλοξενηθεί. Ετοίμασα τον καφέ μου σκέτο όπως μου άρεσε και στάθηκα μπροστά στην μεγάλη τζαμαρία για να τον απολαύσω.

Ο καιρός έξω, ως συνήθως ήταν συννεφιασμένος και μουντός, οι αστραπές όμως που διακρίνονταν στο βάθος του ορίζοντα δεν μου άρεσαν. Ακόμα και Μάιο μήνα, στο Λονδίνο πάντα έπρεπε να έχεις μαζί σου ομπρέλα. Ήπια την τελευταία γουλιά του espresso μου και αποφάσισα ότι είχε έρθει η ώρα να ετοιμαστώ, σε τριάντα λεπτά είχα συνάντηση στο στούντιο και δεν μου άρεσε να αργώ στα ραντεβού μου. Εκτός από αυτό βέβαια είχα πάρα πολλά θέματα που έπρεπε να τακτοποιήσω και ένα από αυτά ήταν το θέμα της Μόιρα, της υπεύθυνης του στούντιο εδώ στο Λονδίνο. Σε μερικές μέρες θα έπρεπε να σταματήσει να εργάζεται, μιας και η εγκυμοσύνη της είχε προχωρήσει πολύ και ακόμα δεν είχα βρει αντικαταστάτρια.

Φτάνοντας έξω από το κτήριο όπου στεγαζόταν το στούντιο σταμάτησα και έβγαλα το κινητό μου για να καλέσω τον Αντόνιο. Ακουγόταν ιδιαίτερα ευδιάθετος, είχε όρεξη για κουβέντα και δεν παρέλειψε να μου τονίσει πως είχα κάνει μέγα λάθος που δεν είχα βγει χθες μαζί του, όσο μου μιλούσε για την χθεσινή νύχτα εγώ ανέβαινα στον δεύτερο όροφο και πριν μπω μέσα σχεδόν του το έκλεισα λέγοντας του ότι θα τα λέγαμε από κοντά.

Καλημέρισα την Μόιρα και την ρώτησα πως ήταν μιας και είχα να την δω από κοντά σχεδόν ένα μήνα. Τα τελευταία δύο χρόνια είχε αναλάβει να διευθύνει το στούντιο του Λονδίνου, υπό τις διαταγές της Λουσία φυσικά, και τα πήγαινε περίφημα. Προσπαθούσα να έρχομαι για λίγες μέρες κάθε μήνα, αλλά δεν τα κατάφερνα πάντα. Οι δουλειές δεν σταματούσαν ποτέ. Με ενημέρωσε για το ραντεβού που είχα σε λίγα λεπτά αλλά δεν σταμάτησε και συνέχισε με το πρόγραμμα που μου είχε ετοιμάσει. Την κοίταξα μπερδεμένος, δεν την είχα ενημερώσει ότι θα ερχόμουνα...