ΑΝΤΡΕΑ
Όταν εισέβαλε ο Αντόνιο στο γραφείο μου με βρήκε μπροστά στο παράθυρο να σκέφτομαι ακόμα ποια ήταν η κατάλληλη αφορμή για να επισκεπτόμουν το βράδυ την Έλενα. Το μόνο φυσικά που είχα σκεφτεί και έμοιαζε κάπως με δικαιολογία ήταν σχετικά με τη δουλειά, δήθεν πως ήθελα να αλλάξω κάποια ραντεβού... βέβαια αυτό δεν θα μου έδινε τον χρόνο που χρειαζόμουν μαζί της. Ήθελα να μάθω για ποιο λόγο είχε φύγει...
«Αντρέα σου μιλάω! Που ταξιδεύεις;»
«Πουθενά δεν ταξιδεύω, τι έγινε;» έριξα μια ματιά στον Αντόνιο και είδα πως ήταν έτοιμος να φύγει.
«Τι έγινε; Τίποτα δεν έγινε, απλά ακόμα δεν είσαι έτοιμος; Τι ώρα θα φύγουμε;»
«Να φύγουμε για να πάμε που;» ακούμπησα στο γραφείο μου κοιτάζοντας τον με περιέργεια.
«Μάλλον το ξέχασες αλλά έχουμε κανονίσει να φάμε με τον Μπρούνο σήμερα...» έριξε μια ματιά στο ρολόι του «Για την ακρίβεια τον έχουμε στήσει!» είχε δίκιο, είχαμε κανονίσει αλλά το είχα ξεχάσει τελείως μέχρι που το ανέφερε.
«Το είχα ξεχάσει...» ίσως αν έβγαινα λίγο από το γραφείο, να μου ερχόταν καμία καλή ιδέα «Σε πέντε λεπτά θα είμαι έτοιμος!»
Ο Μπρούνο ήταν ενθουσιασμένος που η Σήλια είχε δεχτεί να τον παντρευτεί. Σύντομα θα ξεκινούσαν τις ετοιμασίες για τον γάμο τους, που θα γινόταν την Άνοιξη και ήθελε να μου ζητήσει μια χάρη.
«Σε ακούω φίλε! Τι χάρη θέλεις από εμένα;»
«Λοιπόν Αντρέα, είσαι φίλος μου και ξέρεις ότι θα έκανα τα πάντα για εσένα! Επίσης ξέρεις πόσο μας αρέσει η βίλα σου στην Κόμο...» η αλήθεια ήταν ότι ο αρχιτέκτων είχε δώσει τον καλύτερο του εαυτό. «Φαντάζομαι ότι θα το έχεις καταλάβει από τις τόσες φορές που σε έχουμε επισκεφτεί εκεί και από τις άλλες τόσες που μας την έχεις παραχωρήσει...»
«Ζήτα ότι θες!» του είπα, πιθανότατα θα ήθελε ο γάμος τους να γινόταν εκεί και φυσικά δεν είχα κανένα πρόβλημα.
ESTÁS LEYENDO
Μια Φωτογραφία μόνο...
RomanceΈλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο. Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος... Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης... Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...