Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο.
Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος...
Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης...
Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΑΝΤΡΕΑ
Την κοιτούσα στα μάτια και έβλεπα ότι ήταν έξαλλη. Το θέμα όμως ήταν ότι και εγώ δεν πήγαινα πίσω, δεν γινόταν να με βρίζει και να την αφήνω έτσι...
«Τι θες εδώ πέρα βραδιάτικα Καναβάρο;» με ρώτησε θυμωμένη.
«Με πήρες τηλέφωνο, με διέκοψες, με έβρισες χωρίς λόγο και μετά είχες το θράσος να το κλείσεις και να μην απαντάς!»
«Σε πήρα τηλέφωνο γιατί διάβασα το συμβόλαιο που με έβαλες να υπογράψω!! Δεν φταίω εγώ που σε διέκοψα! Αν ήθελες θα μπορούσες να μη το σηκώσεις!» σταύρωσε τα χέρια της κάτω από το στήθος της και μόνο τότε παρατήρησα το κοντό σορτς που φορούσε... τα πόδια της ήταν καλλίγραμμα και χωρίς να το θέλω τα φαντάστηκα να τυλίγονται γύρω από την μέση μου... έκλεισα τα μάτια και κούνησα το κεφάλι μου προσπαθώντας να διώξω αυτές τις εικόνες από το μυαλό μου. Δεν ήταν ούτε η ώρα, ούτε το μέρος ούτε η κατάλληλη γυναίκα για να σκέφτομαι το πήδημα!
«Με είπες μαλάκα και μου το έκλεισες!» της γρύλισα.
«Σε είπα γιατί είσαι! Και το έκλεισα γιατί δεν ήθελα να σου μιλήσω άλλο! Φύγε!» μου ερχόταν να την πιάσω από τον λαιμό... προσπάθησε να κλείσει την πόρτα αφήνοντας με έξω αλλά δεν της το επέτρεψα, την έσπρωξα και αναγκαστικά την άφησε.
«Μάλλον δεν διάβασες καλά το συμβόλαιο που υπέγραψες!» της είπα.
«Το διάβασα πολύ καλά και κάποιοι από τους όρους που έχεις βάλει είναι παράνομοι!!» η φωνή της είχε δυναμώσει αισθητά.
«Η τελευταία σελίδα είναι καθαρά μια συμφωνία μεταξύ μας... αν δεν σου αρέσουν οι όροι μου, μπορείς να κάνεις πίσω και να παραιτηθείς!» δεν ήμουν απόλυτα σίγουρος αν ήθελα ακόμα να το κάνει. Πρώτα έπρεπε να της δώσω ένα μάθημα για να μάθει επιτέλους να φέρεται...
«Νομίζεις ότι θα κάνω πίσω; Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος! Δεν με ξέρεις καθόλου καλά...» Πέρασα από μπροστά της και έμεινε να με κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό. «Για πού το έβαλες Καναβάρο;»
