Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο.
Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος...
Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης...
Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ΑΝΤΡΕΑ
Οι μέρες περνούσαν και η Έλενα έδειχνε να μαθαίνει εύκολα. Η Λουσία την είχε κατατοπίσει πλήρως, την είχε ενημερώσει πως κλείναμε τα ραντεβού και ποιοι ήταν αυτοί οι λίγοι άνθρωποι που έχριζαν ειδικής μεταχείρισης και εξυπηρέτησης. Ένα από τα πρώτα πράγματα που της έμαθε ήταν πώς να φτιάχνει τον καφέ μου, δίνοντας μαζί και την οδηγία να μου φέρνει ένα φλιτζάνι κάθε δύο ώρες. Κατά παράξενο τρόπο, ήταν συνεχώς ευγενική και δεν μιλούσε πολύ... αυτό με ανησυχούσε γιατί το σχέδιο μου, για να την ξεφορτωθώ, αφού πρώτα της έδινα ένα μάθημα, δεν πήγαινε όπως περίμενα. Όλα θα έμπαιναν στο σωστό δρόμο την στιγμή που θα διάβαζε το συμβόλαιο... σίγουρα δεν το είχε κάνει ακόμα. Αν το είχε κάνει θα το καταλάβαινα από το τις φωνές της. Αύριο που ήταν Σαββάτο θα ξεκινούσα το παιχνίδι... όσο ξύπνια και αν το έπαιζε η γάτα, δεν θα κατάφερνε να περάσει το δικό της. Ο εκβιασμός που μου είχε κάνει, ήταν ακόμα φρέσκος στην μνήμη μου και είχα σκοπό να την βασανίσω πολύ.
Η πόρτα χτύπησε και την είδα να μπαίνει στο γραφείο μου για τρίτη φορά σήμερα. Φορούσε ένα στενό φόρεμα, σε ανοιχτό γκρι. Με κάθε κίνηση που έκανε αυτό κολλούσε ακόμα περισσότερο πάνω της και έκανε το μυαλό μου να βαδίζει σε μονοπάτια που δεν έπρεπε να τα διαβώ μαζί της...
«Σας έφερα τον καφέ σας κύριε Καναβάρο.» εάν την άκουγε κάποιος θα σκεφτόταν ότι ήταν μια ευγενική κοπέλα με καλούς τρόπους, εγώ ήξερα καλά όμως πως πίσω από την ευγένεια της κρυβόταν η επιθυμία της να μου κάνει κακό!
«Άφησε τον πάνω στο περβάζι, στο παράθυρο...» την παρακολουθούσα να κινείται στον χώρο και προσπαθούσα να θυμίσω στον εαυτό μου ποια ήταν και τι ήθελε από εμένα. Την ώρα που έσκυψε ελαφρώς, για να αφήσει το φλιτζάνι, θαύμασα τους στρογγυλούς γλουτούς της και ταυτόχρονα είδα να διαγράφεται το εσώρουχο της, ήταν αρκετά γεμάτο και αναρωτήθηκα για πιο λόγο δεν είχε φορέσει ένα στρινγκ... η Έλενα με στρινγκ... πήρα βαθιά ανάσα και την κράτησα λίγο περισσότερο. Δεν θα έπρεπε να τη σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο...
