ΕΛΕΝΑ
Η σημερινή μέρα στο γραφείο ήλπιζα πως θα ήταν ήσυχη όπως η χθεσινή. Ήμουν η πρώτη που έφτασα, έπειτα ήρθε ο Αντόνιο και τέλος ο Ανδρέας. Ήταν τόσο φουριόζος και βιαστικός που έπεσε πάνω μου... με συγκράτησε για να μη πέσω με τα χέρια του και η επαφή μας με ξάφνιασε... το βλέμμα του, μου φάνηκε ότι έμεινε λίγο περισσότερο πάνω μου, παρατηρώντας με, αλλά μπορεί να έκανα και λάθος. Τον καλημέρισα και του είπα ότι θα του έφερνα τον καφέ του. Μου επισήμανε ότι τον έπινε σκέτο και φυσικά συμφώνησα!
Αφού απάντησα σε κάποια τηλέφωνα επιβεβαιώνοντας τα ραντεβού της εβδομάδας, τηλεφώνησα στην Λουσία. Μου απάντησε αμέσως και στην φωνή της διέκρινα μια αναστάτωση...
«Καλημέρα Έλενα! Όλα καλά; Έγινε κάτι; Σε πήρε κανένας τηλέφωνο και σου ζήτησε τίποτα περίεργο; Μάλωσες με τον Αντρέα;» την άκουγα αλλά δεν προλάβαινα να απαντήσω,
«Λουσία ηρέμησε! Καλημέρα και σε εσένα!! Όλα είναι καλά εδώ, σε πήρα μόνο για να δω τι κάνεις.»
«Σίγουρα; Αν είναι κάτι σοβαρό να μου το πεις τώρα!»
«Όλα μια χαρά!» είδα τον Αντόνιο να πλησιάζει «Τώρα μόλις μπήκε και ο Αντόνιο! Θες να του πεις μια καλημέρα;»
«Θα το ήθελα, αλλά δεν μπορώ... πνίγομαι! Καλύτερα να τα πούμε αργότερα Έλενα...» εκείνη μάλλον δεν θα είχε ήρεμη μέρα.
«Έγινε! Τα λέμε αργότερα!» το έκλεισα και κοίταξα τον Αντόνιο «Είχε πολύ δουλειά!»
«Είμαι σίγουρος ότι η αδερφή μου θα είναι τρελαμένη! Αν δεν τα οργανώσει όλα όπως της αρέσουν δεν θα ηρεμήσει, τι να κάνουμε έτσι είναι η Λουσία!»
«Νόμιζα ότι ο μόνος που είχε πρόβλημα με τον χώρο του και την οργάνωση γενικά, ήταν το αφεντικό μας!» μου χαμογέλασε συνωμοτικά,
«Πρόσεχε πως μιλάς, μη σε ακούσει και μου τον κάνεις πάλι τούρμπο!!» γέλασα με το ύφος του «Ξέρω τι του έκανες την Κυριακή και δεν ήταν σωστό!!» ωχ!
KAMU SEDANG MEMBACA
Μια Φωτογραφία μόνο...
RomansaΈλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο. Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος... Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης... Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...