Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο.
Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος...
Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης...
Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ΑΝΤΡΕΑ
Η ανάγκη μου να βρίσκομαι κοντά της με είχε προβληματίσει. Όταν αποφάσισα με το έτσι θέλω να μείνω μαζί της το έκανα καθαρά και μόνο για να μπορώ να την βλέπω. Την σκεφτόμουν συνέχεια και την ήθελα κάθε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας. Όλο αυτό είχε καταντήσει κωμικό... Ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα τέτοια έλξη για μία γυναίκα και ενώ είχα πάει μαζί της, η δίψα μου για εκείνη δεν είχε σβήσει. Τις τελευταίες εβδομάδες, στην ουσία από τότε που την είχα γνωρίσει, είχα πιάσει τον εαυτό μου να διασκεδάζει και να περνάει καλά σχεδόν καθημερινά. Μου άρεσε να περνάω χρόνο μαζί της... ένιωθα όμορφα κοντά της. Λίγες μέρες πριν, ο Αντόνιο μου είχε πει να σκεφτώ πολύ καλά τι θα έκανα από εδώ και πέρα μαζί της, γιατί θα χτυπούσα το κεφάλι μου όταν έφευγε. Δεν του έδωσα σημασία ώσπου μου πρότεινε να την συστήσει σε έναν κοινό γνωστό μας. Το βλέμμα που του είχα ρίξει ήταν αρκετό για να το πάρει πίσω αλλά εκείνος δεν είχε σταματήσει εκεί...
«Από το ύφος σου φίλε μου, καταλαβαίνω ότι μάλλον δεν σου άρεσε η ιδέα μου...»
«Όχι δεν μου άρεσε καθόλου και για αυτό να το ξεχάσεις! Δεν χρειάζεται να της γνωρίσεις κανέναν!»
«Κάνεις λάθος! Η Αλίκη μου το ζήτησε, ξέρεις ανησυχεί, θέλει να περνάει όμορφα εδώ... μη ξεχνάς ότι λόγο της συμφωνίας σας, θα παραμείνει εδώ περισσότερο από ένα μήνα ακόμη...»
«Αν της χρειάζεται κάποιος για να την βγάζει έξω και να την κάνει να περνάει όμορφα... υπάρχει...»
«Αυτός ο κάποιος πρέπει να ξυπνήσει επιτέλους και να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Τι νιώθεις για εκείνη;»
Η συζήτηση μας είχε συνεχιστεί για αρκετή ώρα. Δεν ήξερα τι ακριβώς ένιωθα για εκείνη, ήξερα όμως πολύ καλά τι ένιωθα χωρίς εκείνη. Είχα πειστεί, ότι με τον πρώην της δεν είχε γίνει τίποτα. Ο Αντόνιο μου είχε ομολογήσει ότι την ώρα που πήγε να τον διώξει, το είχε κάνει ήδη η Έλενα. Το ίδιο μεσημέρι την βρήκα στην κουζίνα και προσπάθησα να της ζητήσω συγνώμη με τον τρόπο μου... εκείνη όμως δεν την είχε δεχτεί.
