Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο.
Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος...
Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης...
Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΑΝΤΡΕΑ
Την Δευτέρα το πρωί έφτασα στο στούντιο πολύ νωρίς, είχα αρκετή δουλειά αλλά ήθελα να προετοιμαστώ και για την συνάντηση μας. Μετά από αυτό που μου είχε κάνει χθες, αναρωτιόμουν με τι θράσος θα ερχόταν σήμερα. Μπήκα στο γραφείο μου και κοίταξα το κινητό μου, όχι μόνο μου το είχε κλείσει με ύπουλο τρόπο, είχα αναγκαστεί εξαιτίας της να ακυρώσω και μία συνάντηση επειδή θα καθυστερούσα πάρα πολύ εαν αναγκαζόμουν να επιστρέψω από την Νάπολη πίσω στη Ρώμη. Τελικά είχα μεταφέρει το ραντεβού για τον επόμενο μήνα και ο πελάτης είχε συμφωνήσει να ερχόταν εδώ, στο στούντιο, για περισσότερη άνεση με όλα τα μέσα γύρω μας.
Μόλις πήγε εννέα ακριβώς άνοιξα την κάμερα και είδα ότι δεν είχε έρθει ακόμα. Μπήκα στην αίθουσα φωτογράφησης και άφησα πάνω στον πάγκο την φωτογραφική μηχανή, επεξεργάστηκα μερικούς φακούς και ασχολήθηκα με τον καθαρισμό της κεντρικής μηχανής... μου άρεσε να είναι όλα έτοιμα. Δεν άφηνα τίποτα στην τύχη και αυτό συνήθως ήταν υπέρ μου.
Επέστρεψα στο γραφείο μου και βάλθηκα να φτιάξω τον φακό που για κάποιον λόγο δεν εφάρμοζε καλά στη μηχανή. Το χτύπημα που άκουσα στην πόρτα ήταν δυνατό και σταθερό. Μπήκε μέσα χαμογελαστή, κρατώντας τον καφέ μου... της είπα για το χθεσινό τηλεφώνημα και μου απάντησε ότι δεν είχε σήμα ούτε μπαταρία. Εννοείται ότι δεν την πίστεψα αλλά το προσπέρασα, δεν θα υπήρχε επόμενη φορά.
Τα ρούχα που φορούσε ήταν πολύ απλά, φυσικά και ωραία να ήταν, πάλι θα της την έλεγα. Της υπενθύμισα τον όρο για τα ρούχα και μου απάντησε ότι μου είχε στείλει φωτογραφία... κοίταξα το κινητό μου και είδα το μήνυμα της, για κακή της τύχη μου το είχε στείλει στις εννέα και δέκα. Της το επισήμανα αλλά εκείνη συνέχισε να κάνει χιούμορ. Αποφασίζοντας πως δεν είχα κάτι άλλο να της πω την έδιωξα αλλά εκείνη είχε όρεξη για πλάκα πρωινιάτικα και με ρώτησε εάν θα ήθελα να μου φέρει τσάι για να καλμάρουν τα νεύρα μου.
