Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο.
Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος...
Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης...
Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
ΑΝΤΡΕΑ
Εδώ και λίγα λεπτά παρακολουθούσα την Έλενα που κοίταζε έξω από το παράθυρο της καμπίνας, την πόλη που έτρεχε από κάτω μας... είχαμε σχεδόν φτάσει και σε λίγα λεπτά θα προσγειωνόμασταν. Προσπαθούσα να σκεφτώ ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να της το έλεγα... δεν ήθελα να έχω μυστικά από εκείνη. Είδα που μπορούσαν να οδηγήσουν και τι κακό μπορούσαν να προκαλέσουν. Στο κάτω κάτω δεν ήταν και κάτι τόσο σοβαρό. Θα της έλεγα πολύ απλά ότι, όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου με είχε βάλει να μάθω ελληνικά! Είχα μία ιδιαίτερη έφεση στις ξένες γλώσσες και έτσι είχα καταφέρει να μάθω να τα μιλάω πολύ καλά και με την σωστή προφορά.
Σίγουρα θα με ρωτούσε γιατί δεν της το είχα πει τόσο καιρό... η αλήθεια ήταν ότι στην αρχή, μου άρεσε που μιλούσε για εμένα, έστω βρίζοντας με και νόμιζε ότι δεν την καταλάβαινα. Το έβρισκα χαριτωμένο, αργότερα όταν μαλώναμε ή διαφωνούσαμε μου πετούσε κάποιες φράσεις στα ελληνικά και πολλές φορές ήθελα να της απαντήσω αλλά κρατιόμουν. Όταν η Αλίκη της μιλούσε μπροστά μου σαν να μην υπήρχα, το είχα θεωρήσει κατασκοπία αλλά αυτά που είχα ακούσει τελικά, είχαν τονώσει τον εγωισμό μου και συνέχισα να της το κρύβω γιατί το θεώρησα περιττό να το ξέρει. Έτσι και αλλιώς τότε δεν σκόπευα να είμαι μαζί της κανονικά... τώρα όμως, έπρεπε να της το πω, έπρεπε να γνωρίζει. Ίσως όταν της το αποκάλυπτα, να κατάφερνα να γυρίσω την κουβέντα και στην βραδινή της εξομολόγηση...
«Έλενα, θέλω να σου μιλήσω για κάτι.» προσπάθησα να ακουστώ σοβαρός. Ήθελα να καταλάβει ότι εδώ και αρκετό καιρό έψαχνα τρόπο να της το πω αλλά δεν έβρισκα την ευκαιρία.
«Σε ακούω!» με κοίταξε χαμογελαστή, αν και κουρασμένη από το ταξίδι και από τις δραστηριότητες μας κατά τη διάρκεια, εκείνη φαινόταν υπέροχη. Πάντα ήταν όμορφη...
«Θέλω να σου πω κάτι σοβαρό...» την κοιτούσα στα μάτια και είδα μια ανησυχία να κάνει την εμφάνιση της. Ήθελα να βρω τις σωστές λέξεις... αλλά δεν πρόλαβα...
