Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο.
Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος...
Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης...
Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
ΕΛΕΝΑ
Όσο και αν προσπαθούσα να κοιμηθώ τα γεγονότα των τελευταίων ωρών δεν με άφηναν σε ησυχία. Ακόμα δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί του είχα πει πως τον αγαπούσα... αφού ήξερα πως δεν ήταν έτοιμος να το ακούσει. Δεν ξέρω τι περίμενα να ακούσω για απάντηση, σίγουρα όχι τη φράση "θα μιλήσουμε αργότερα". Τι ήταν αυτό; Τι στο καλό σήμαινε; Από εκείνη τη στιγμή κλείστηκα στον εαυτό μου και το υποσυνείδητο μου, δεν σταμάτησε να μου βάζει τις φωνές. Είχαμε περάσει τόσο όμορφα και εγώ λίγο πριν φτάσουμε, είχα ανοίξει το στόμα μου και τα είχα χαλάσει όλα.
Σχεδόν άσπρισε μόλις με άκουσε... αργότερα όταν μου είπε ότι μιλούσε ελληνικά και μάλιστα πάρα πολύ καλά, ξαφνιάστηκα αλλά δεν το θεώρησα κάτι σοβαρό. Όσο μου μιλούσε για τον πατέρα του και την επιθυμία του να μάθει ελληνικά από πολύ μικρή ηλικία, εγώ σκεφτόμουν τι μπορεί να είχα πει όλον αυτόν τον καιρό... σίγουρα τον είχα βρίσει πολύ, τον είχα ειρωνευτεί και του είχα αντιμιλήσει. Δεν θυμόμουν να είχα πει κάτι που δεν θα ήθελα να ακούσει... στο κάτω κάτω δεν με ένοιαζε κι'όλας. Είχα σοβαρότερα πράγματα να σκεφτώ. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να τον έκανα να ξεχάσει την εξομολόγηση μου, ίσως αν του έλεγα ότι του είχα κάνει πλάκα... φυσικά δεν έκανα πλάκα. Μιλούσα πολύ σοβαρά. Ήμουν ερωτευμένη μαζί του, τον αγαπούσα και χαιρόμουν που επιτέλους του το είχα πει. Μπορεί εκείνος να μην ένιωθε το ίδιο αλλά αυτό δεν θα άλλαζε κάτι.
Πετάχτηκα όρθια και πήγα στην κουζίνα. Άνοιξα το ψυγείο και έβαλα σε ένα ποτήρι λίγο χυμό που είχα αγοράσει νωρίτερα. Το μυαλό μου συνέχιζε να αναλύει τα γεγονότα αναζητώντας λεπτομέρειες που μπορεί να μου είχαν διαφύγει... όταν του είχα πει ότι ήθελα να μείνω μόνη, είχε γίνει έξαλλος. Δεν μπορούσα να του εξηγήσω ότι ήθελα να μείνω μόνη για να σκεφτώ την αντίδραση του στα λόγια μου. Έφυγε χωρίς να μου ρίξει δεύτερη ματιά και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ακόμα χειρότερα...
