Queen Of Fake Smiles

Chapter 53

Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin. Ano bang nangyayari sa akin? Huminga ako nang malalim. Hindi ko kayang makatabi si Austin ngayon. Pagbalik ko, makikipagpalit ako kay ate Eleanor... Oo, tama. Iyon ang gagawin ko.

Nagpabalik balik ako sa paglalakad sa loob ng banyo. Napahinto ako nang bumukas ang pintuan at tumingin ulit sa salamin para magmukang may ginagawa ako.

Nanlaki ang mata ko nang makita ko sa repleksyon ng salamin na si Austin iyon na nakangiting nakatingin sa akin.

Hindi ako makagalaw sa kinakatayuan ko nang hawakan niya ang bewang ko.

"Why are you wearing that? Dapat ako lang ang nakakakita dyan." Marahan niyang hinaplos ang bewang ko. I bit my lip. "I missed you... So damn much."

Hinawi niya mga buhok ko sa may leeg at hinalikan niya ako roon. Napatingala ako sa ginawa niya. Yakap niya na ngayon ang bewang ko nang mahigpit.

Hinarap niya ako sa kanya at binuhat. Inupo niya ako at hinalikan niya ako sa labi. Dahan dahan... And I felt frustrated. Kaya hinila ko siya at hinalikan nang mariin.

We were kissing while he was in between my legs. I know we shouldn't do this here. But. I. Just. Can't. Stop.

Binuhat niya akong muli at pinasok sa isang cubicle. What. The. Fuck. He started kissing my neck again. Mabilis niyang naibaba ang spaghetti straps ng suot kong damit. His kisses went from my neck to my shoulder. I bit my lip to keep myself from moaning.

I am so addicted. Kahit ayoko, I can't stop. Namiss ko siya. Those five years without him, I've been so alone... .

Napatigil lamang kami nang bumulas ang pintuan. Pareho kaming hindi kumurap ni Austin. Shit....

"Madison... Andyan ka ba?" Narinig ko ang boses ni ate. Muntik na akong mapamura ng malutong, kung hindi lang tinakpan ni Austin ang bibig ko.

"A-ano... Ate... Andito ako." Halos di ako makahinga habang sinasabi ko iyon.

"Ah... Ba't ang tagal mo? Kakain na..." Sagot niya.

Lumunok ako at tinignan si Austin na ngumingisi, showing his dimples.

"Oo, ate... Ano... K-kasi nagkaron ako ng menstrual period.... Ngayon ngayon lang. T-tapos nako... Ang hirap lang kasi isuot ng romper." Sagot ko. Pareho kaming nagpigil ng tawa ni Austin sa sinabi ko.

"Need help?" Gumalaw ang pintuan ng cubicle.

"Ha? Hindi na, ate..." Agad kong sagot.

"You sure?"

"Y-yup..."

"Have you seen Austin, though?" Tanong niya.