Queen Of Fake Smiles

Chapter 55

"Kasi ano, Madi?" Ulit ulit niyang tanong.

Tinitigan ko siya sa mata. I wanna say it... Pero gusto kong malaman muna kung mahal niya lang ba talaga ako or he's here kasi nawalan siya ng isa sa mga babae niya. I need assurance that I can keep this family strong. Natatakot pa rin ako kahit papano kahit na willing akong sumugal para sa kanya.... Felicity's his son, anyways.

"Mahal mo ba ako?" Tanong ko. Staring at his eyes. I want him to be sincere. I want him to look me in the eyes and say it.

He stared back. Nagpasalit salit ang tingin niya sa dalawang mata ko. My heart is beating fast...

"Do I have to answer that? Alam mo nang mahal na mahal kita, five years ago pa." Sagot niya. Nilalabanan niya ang paninitig ko sa mga mata niya. Uminit ang puso ko sa sinabi niya. Paanong five years ago? Nang muntik nang mawala si Sofia, he wanted me to leave and so I did. Sobrang sakit sa akin nang nangyaring yun. Even when I tried moving on, hindi ko siya maalis sa sistema ko. "Ako ba, Madison, minahal mo ba ako?"

May lungkot ang pangungulila sa mga mata niya nang itanong iyon. Parang nadudurog ang puso ko.

 

"Mahal kita, Austin. Simula nung bata pa ako hanggang ngayon." Sagot ko.

"Why did you leave me then?"

Niyakap ko siya nang mahigpit like it was going to make up all those lost years... Like I never want to let him go again. I love him... I love him so damn much.

"I was so young, Austin... Nasaktan ako sa sinabi mo." Sagot ko.

Yumuko siya at nilagay ang daliri niya sa may bridge ng ilong niya. It was like he was trying not to cry.

 

"Man, I love you so much, Madison. Ikaw lang nagpaganito sa akin. Halos mabaliw ako araw. One week after leaving Manila, inakala kong may iba ka na. While I was here in Manila, trying to find someone. There were some na kaugali mo... Kasing tangkad mo... Kasing sungit mo... But I can't love them. There's only one you." Sabi niya. Gusto kong maiyak sa mga sinabi niya.