Het Blauwe Licht

H.13 Spuug Zat!

Hoe bedoel je, "Word al gedragen door iemand anders?!" Schreeuwde Minessa naar het dienst meisje dat haar lievelings jurk niet kon vinden. "S...-Sorry prinses.... Maar ik heb overal gezocht en hij hing ook niet op zijn plek...." Minessa keek haar verbaasd maar tegelijk boos aan. "Zou ik dan mogen vragen hoe u weet dat hij door iemand anders gedragen wordt?!" Het dienstmeisje keek haar een beetje bang aan, en antwoordde met fluisterstem: "Omdat ik Juffrouw Dorinda net met de jurk naar de kamer van prinses Kaya zag lopen....." Nu kon Minessa haar woede niet meer binnen houden en schreeuwde het opnieuw uit, net als de avond ervoor gebeurde.

Toen Kaya de eetzaal binnen kwam, zaten alle andere prinsen en prinsessen al aan tafel. Nou ja... Alleen Minessa ontbrak nog.... Iedereen keek daarom ook verbaasd op toen niet Minessa, maar Kaya de zaal binnen kwam lopen. Kaya nam plaats aan tafel naast Marth en tegenover Ethan. "Waar is Minessa?" Durfde Ethan te vragen. Maar net nadat hij zijn vraag had gesteld kwam Minessa binnenlopen in een lange groene jurk. Zelf haatte Minessa de kleur groen, maar omdat het de lievelings kleur van Ethan groen was, had Minessa besloten om toch maar eens een groene jurk te dragen. (zie afbeelding!)

Toen Minessa binnenkwam, en zag dat alle plekken in de buurt van Ethan waren bezet, werd ze weer razend. Niet alleen omdat ze nu niet naast hem kon zitten en niet met hem kon praten, ook omdat de bezette plaatsen bezet waren door Kaya en haar vriend Marth.

Kaya, Marth en Ethan hadden het samen heel gezellig aan tafel. Plots merkte Ethan de twee halve, blauwe amuletten om Kaya's nek op. Aangezien Ethan uit het rijk met de EdelsteenGrotten kwam, wist hij veel van edelstenen en edelmetalen, maar zoiets als wat Kaya om haar nek had hangen had Ethan nog nooit gezien. "Coole Amuletten heb je om, mag ik eens kijken, ik heb best veel verstand van edelstenen en edelmetalen." Kaya keek hem glimlachend aan. "Sorry, maar... Ummm... Ik kan ze niet meer afdoen..." Verbaasd keek Ethan haar aan, Marth luisterde ook aandachtig mee. "kunnen ze niet meer af? Mag ik eens naar de sluitingen kijken...?" "Ik ben bang dat dat niet gaat... De sluitingen zijn verdwenen nadat ik de amuletten om had gedaan...." Marth en Ethan keken haar nog eens vreemd aan en besloten er maar over op te houden.

Zack zag dat zijn zus telkens weer jaloers naar Kaya, Marth en Ethan keek. "Geef maar toe, je bent jaloers hè?" Zei hij daarom maar tegen haar. "Wat!? Hoe kom je daar nou weer bij!?" Zei ze geïrriteerd. "Gewoon." Antwoordde Zack hier op. Minessa besloot maar geen aandacht meer aan haar broertje te besteden. Straks zou ze ervoor zorgen dat Zij bij Ethan in de buurt kon komen. Als Dat kind dacht dat ze haar plek als getalenteerdste prinses af kon nemen en daarbij ook nog eens haar vriendje, dan had ze het mooi mis!

Ondertussen waren de Koningen en Koninginnen van de andere rijken ook bijeen gekomen om te ontbijten. "Zo, volgens mij is iedereen er!" Zei Koning Roland vastberaden. "Tuurlijk! Word ik weer over het hoofd gezien hè!" Koning Roland draaide zich om, en ja hoor, recht voor hem stond Koningin Celia, de vrouw waaraan hij eigenlijk was uitgehuwd. "C....-Celia... W...-Wat doe jij nou hier..." Bracht Koning Roland stomverbaasd uit. "Wel, momenteel ben ik hier nu al vier dagen en u heeft nog niks van mijn aanwezigheid vernomen zo te zien!" Even was het stil maar al snel ging Koningin Celia verder. "Tsss... En ik was gisteravond nog wel op het feest! Ik heb zelfs nog een buiging voor u gemaakt! En nog steeds heeft u niets door! Dit is toch schandalig!" Schuldig keek Koning Roland haar aan. "Wel, hierbij bied ik mijn excuses aan voor mijn onredelijke gedrag. Komt u gerust bij ons aan tafel zitten." Koningin Celia keek hem nog steeds chagrijnig aan. "Nou, bedankt voor uw aanbod maar nee, ik denk dat ik liever alleen eet. Nog snel pakte ze een schaal met brood en een fles wijn van tafel en liep vervolgens terug naar haar kamer. Sommigen aanwezigen schoten in de lach van het spektakel dat zich hier zo-even had afgespeeld, maar toen ze het gezicht van de koning zagen werden ze al snel weer stil.