Het Blauwe Licht

H.24 Tijd om te gaan....

*Zoef! Kleng!

Nog net op tijd wist Marth het zwaard te ontwijken! Snel trok hij ook zijn zwaard en stormde ermee recht op meester Dragon af! Maar Toen Marth zich omdraaide waren meester Dragon en zijn draak al verdwenen... Zoekend keek Marth om zich heen, Maar nergens in de helderblauwe lucht was op dat moment een draak en zijn meester te bekennen....

*

"Ik ga..." Zei Kaya uiteindelijk. Verbaasd keek Nori haar aan. "Wat...? Waarom blijf je niet nog eventjes...?" Zuchtend keek Kaya haar aan. "Dat heb ik je net ook al gezegd, ik moet uit zien te vinden hoe het komt dat iedereen op het kasteel versteend is!" Nori keek haar weer vragend aan. "Maar je was toch van het kasteel weggelopen...?" Kaya zuchtte weer, maar dit keer nog dieper. "Het spijt me, maar ik ga niet alles opnieuw uitleggen. Ik ga!" Ze probeerde weg te lopen maar Nori hield haar stevig bij haar pols vast. " Nee! Ik wil dat je blijft!" Schreeuwde ze boos. "Laat me los! Ik kan niet blijven!" Commandeerde Kaya haar nu een beetje geïrriteerd. "Dan ga ik met je mee!" Riep Nori opdringerig en ze klemde haar handen nog steviger om Kaya's pols. Wat probeerde ze hiermee te bereiken? "Laat me los! Je kan niet mee, dit is iets dat ik zelf moet doen!" Riep ze nu boos. Met veel moeite probeerde ze Nori van zich af te schudden, maar helaas was dit makkelijker gezegd dan gedaan....

*

"Eindelijk!" Zei Ethan terwijl hij zich met een plof op zijn bed liet vallen. Nog maar een paar minuten geleden waren ze thuis aangekomen, thuis in het edelsteenrijk. "Ah, fijn om u weer in ons midden te hebben uwe hoogheden!" Hoorde Ethan de hofkanselier tegen zijn ouders zeggen. "Bedankt voor uw hartelijke ontvangst." Bedankte de Koning de hofkanselier. "En? Is er nog iets bijzonders gebeurt in de tussentijd dat wij afwezig waren?" Vroeg hij vervolgens. "Eehh... Wel... Nee. Alles is allemaal perfect verlopen zonder u."

*

"Wel, wat is uw verdere plan? Nu ik het eerste deel heb uitgevoerd neem ik aan dat ik al gauw verder aan de slag kan?"

"Inderdaad...."