Het Blauwe Licht

H.21 Een merkwaardige ontmoeting

Aangekomen op de binnenplaats van het kasteel trof Marth zijn moeder, een wat vreemd uitziende man en een reusachtige draak! "Aha, Marth, fijn dat je hier zo snel naartoe kon komen! Laat me je voorstellen aan Meester Dragon." Zei zijn moeder terwijl ze een aantonend gebaar maakte naar de vreemd uitziende man. "Aangenaam Prins Marth, zoals u al hoorde ik ben Meester Dragon. Ik zal je leren draken te temmen en ze te berijden." Marth kon zijn oren niet geloven! In het zwaluw dorp was het strikt verboden geweest om over draken te praten, en nog erger om erin te geloven. De mensen uit het zwaluw dorp waren bang voor alles wat onbekend, anders of nieuw was. Maar zoals Marth en Kaya altijd zeiden: "Zolang je niets nieuws probeert, of niets nieuws accepteert, blijft het onbekend en blijf je het eng vinden."

Marth trainde nu al meer dan 3 dagen met Meester Dragon en zijn WolkenDraak Rocco. Door zijn wat vreemde en woeste uiterlijk had Marth verwacht dat meester Dragon hard en gemeen te werk zou gaan. Maar integendeel, meester Dragon sprak wijze woorden en liet Marth het meeste zelf ontdekken doormiddel van slim doordachte raadsels. Meester Dragon had het meeste weg van een Jager, en een beetje van... Nou ja, een huurmoordenaar... Zijn zwarte haar dat normaal tot op zijn schouders hing, droeg hij nu in een hoog opgestoken knot. Ook had hij een groot litteken op zijn linkerwang dat doorliep over zijn linkeroog. Zoals ik al zij, Ondanks zijn wat vreemde uiterlijk was hij best vriendelijk.

Voorzichtig opende Kaya haar ogen. Waar was ze? Ze keek eens goed om zich heen, maar kon niets bekends vinden... Ze bevond zich in een soort van hol. De wanden waren gemaakt van aarde en boomwortels, ook was het er best gezellig ingericht. De meubels waren nauwkeurig uit een mysterieuze houtsoort gesneden. Wel rook het in het hol een beetje muf. Kaya lag in een groot bed en was stevig toegedekt. Kaya wou uit bed stappen totdat ze plotseling een paar voetstappen hoorde naderen... Snel deed Kaya alsof ze nog sliep, maar ondertussen keek ze voorzichtig tussen haar wimpers door. Een meisje met lange, krullende, zwarte haren, helderblauwe ogen en een nogal inheems uitziende outfit naderde haar met een volle kom soep die heerlijk geurde. "Ik weet dat je wakker bent, rustig maar ik doe je niets!" Sprak het meisje met een zachte, vertrouwde stem. Voorzichtig opende Kaya haar ogen. "Alsjeblieft, eet maar op het zal je goed doen." Zei het meisje terwijl ze Kaya de kom soep aanreikte. Gulzig zette Kaya de kom soep aan haar mond en dronk de inhoud eruit. "Hoe lang ben ik hier eigenlijk al...?" Durfde Kaya voorzichtig te vragen toen ze de kop soep ophad. Het meisje bleek eventjes na te moeten denken maar gaf toen al snel antwoord. "Uumm... Om precies te zijn ben je ongeveer 3 dagen bewusteloos geweest..." Antwoordde het meisje voorzichtig, ze wist namelijk niet hoe Kaya hierop zou reageren. "Waaat!? Drie hele dagen?!" Zei Kaya nu verbluft. Voorzichtig knikte het meisje. "Ik heb de hele tijd in spanning gewacht wanneer je wakker zou worden..." Kaya keek het meisje dankbaar aan. "Aangenaam mijn naam is Kaya, Echt heel erg bedankt dat je me zo goed hebt verzorgd." Het meisje glimlachte en stelde zich nu ook voor. "Aangenaam, mijn naam is Nori, graag gedaan, ik had je toch niet in het moeras tussen de SinkModder kunnen laten liggen!"