Het Blauwe Licht

H.28 De Zwarte Rijder

Marth had het ijskoud en was tot in de puntjes doorweekt. "Fijn.." Had hij mopperend tegen zichzelf gezegd.

Voorzichtig had hij zichzelf van de rug van zijn draak af laten zakken. Vervolgens had hij de grote zadeltassen die de draak met zich meesjouwde geopend om te kijken of er misschien iets in zat dat hem op dit moment van pas zou kunnen komen.

De zadeltassen waren niet erg fatsoenlijk gevuld. Nou ja, dat was ook niet zo vreemd. Marth en meester Dragon waren immers alleen maar van plan geweest om een luchtgevecht te houden. Niets meer, niets minder.

De enige spullen die in de zadeltassen zaten waren:

-Een lang, dik touw.

-Een brood.

-Een halfvolle fles druivensap.

-Een roestig zakmes.

-Een kapot kompas.

-Een versleten Landkaart.

Meer zat er niet in. "Aan deze spullen heb ik toch niets!" Sprak Marth weer tegen zichzelf.

Hij sloot de zadeltassen en hing deze weer aan Rocco's rug. De regen was ondertussen langzaamaan minder geworden.

Het miezerde nu, maar nog steeds hing er onweer in de lucht.

*Flits! Klabem!

Weer schoot er een felle flits gevolgd door een hard gerommel door de lucht.

Marth keek aandachtig naar het lucht spektakel. Hij wreef in zijn ogen en keek nogmaals. Had hij dat goed gezien?

*

Kaya en Nori waren al een tijdje onderweg, maar waren nog geen tekenen van daglicht tegen gekomen. Dat het steeds warmer werd hielp hen ook niet echt...

"Weet je zeker dat we goed gaan?" Vroeg Kaya nogmaals. Nori keek haar bedenkelijk aan.

"Laat me raden, je hebt geen flauw idee waar we naartoe gaan hè?" Gokte Kaya.

Nori Knikte. "Het spijt me, ik dacht dat ik het wist... Het leek zo simpel..."

Kaya zuchtte. "Tja.. Als je het zo zegt klinkt alles simpel!" Spijtig keek Nori diep in de boze ogen van Kaya. Wat had die meid toch? Waarom was ze telkens zo chagrijnig?

"Fijn! Dus dat betekent dat we nu officieel zijn verdwaald!" Snauwde Kaya naar Nori.

Nori luisterde niet eens naar kaya. Ze was met haar armen over elkaar op een grote warme steen gaan zitten.

"Als je dan zo ontevreden gaat doen zou ik zeggen, zoek het zelf maar uit!"

Zoek het zelf maar uit.... Dat waren dezelfde woorden als op het briefje dat in haar croissant had gezeten een paar dagen geleden...

*

Ethan had zich er door de vreemde gast niet van laten weerhouden om een lange strandwandeling te maken. Resoluut liep hij door de schitterende lange gangen.

Ondertussen kon hij zich maar niet ontspannen. Telkens moest hij denken aan hun mysterieuze "gast." Wie was het? En wat moest die persoon van hun?

Al snel was Ethan aangekomen bij een splitsing. Nu moest hij goed opletten waar hij naartoe zou gaan.

Zijn vader had hem ooit geleerd, dat als hij buiten wilde komen hij de koude luchtstroom die uit de tunnels kwam moest volgen.

Alleen de tunnels met de koude luchtstroom zouden naar buiten leiden. De tunnels met de warme luchtstroom zouden je alleen maar dieper de grond in brengen. Soms kon je uiteindelijk zo diep gaan, dat je bij de lava uit zou komen!

Gelukkig kende Ethan de gangen erg goed, omdat hij de weg al zo vaak had gelopen wist hij precies waar hij heen moest om op het strand uit te komen.

De koude Lucht deed zijn haar opwaaien. Al snel begon hij ook al een zoute zeelucht te ruiken. Hij wist hierdoor dat hij erg dichtbij was.

Al gauw begon Ethan ook licht te zien. Voorzichtig klom hij de uit steen gehakte trap die zich in de tunnel bevond op.

Hij was buiten, nog ruim op tijd om een lange wandeling te maken én de zonsondergang te bezichtigen.

*

Nogmaals wierp Marth een blik op de plek waar zonet een heldere flits de lucht had verlicht.

Had hij dat goed gezien? Het leek wel...

Een Draak...

Een grote zwarte draak, met als berijder een man met een lange zwarte mantel...

"Dit kan niet goed zijn..." Zei Marth tegen zijn draak terwijl hij in het zadel klom. Hij wou hier nu zo snel mogelijk weg.

Rocco voelde de spanning die in zijn berijder op kwam. Zonder iets tegen de draak te hoeven zeggen steeg hij op, klaar om weg te gaan.

Tenminste... Dat was Marth's idee, duidelijk niet dat van Rocco...

Marth commandeerde de draak om te keren, maar in plaats daarvan volgde hij de zwarte draak en zijn duistere berijder!