Het Blauwe Licht

H.35 Oude bekenden

Met een harde klap was Marth op de grond terecht gekomen. Waarschijnlijk was hij even buiten bewustzijn geweest, want met moeite kreeg hij zijn ogen nog open.

Toen hij uiteindelijk zijn ogen had geopend, kwam hij maar met moeite overeind.

Toen hij eenmaal overeind gekomen was, keek hij om zich heen. Hij bevond zich nog steeds in het grote oude gebouw.

Voor hem was de reusachtige muur met de beschildering. Naast hem lagen de stukken puin van de omgevallen puin toren.

Maar... Wat was er dan achter hem...?

Voorzichtig keek Marth naar achteren om te kijken wat zich daar bevond.

Hij keek de reusachtige zaal in. Zwijgend lag Rocco op de stenen vloer in de zaal. Plotseling zag hij een snelle schim voorbijschieten.

Behoedzaam keek hij om zich heen om te zien waar de schim was gebleven, maar helaas kon hij deze nergens meer terug vinden in de grote zaal.

Marth keek naar zijn hand, het zwaard had hij gelukkig nog steeds vast. De wond die zich daarstraks toen hij een van de uitsteeksels mis had gegrepen in zijn hand had gevestigd was verdwenen...!

Ook deed de plek waar de wond had gezeten helemaal geen pijn meer! Het kwam vast door het zwaard, Dacht Marth.

"Raaaaaaaooowwrrr"

Rocco gromde luidruchtig. Het leek wel of hij Marth probeerde te waarschuwen...

Plotseling zag hij iets glimmen boven Zijn hoofd. Het leek wel....

Een gouden zwaard!?

Nog maar net wist Marth het zwaard te ontwijken. Doordat hij een grote sprong had gemaakt, was hij nu in staat om te zien van wie dat grote glimmende gouden zwaard was.

Bedachtzaam nam hij de persoon met het zwaard in zich op. Hij droeg een lange zwarte mantel met een capuchon die hij ver over zijn hoofd getrokken had. Ook droeg hij op zijn rug een grote boog en een gevulde pijlen koker

Tot Marth's verbazing was het precies dezelfde man als die hij met zijn zwarte draak hiernaartoe was gevolgd....

"Je had hier niet moeten komen, snot joch!" Sprak de man humeurig.

Marth keek vreemd op, hij kende deze stem... Maar van wie was hij ook al weer?

"Nou, vertel op, Wat was je van plan te gaan doen met dat zwaard jochie?"

Jochie?! Nou ja! Dacht Marth bij zichzelf. Hij was al 14, bijna 15!

"Komt er nog antwoord?" Vroeg de man ongeduldig. "Wat ga je met dat zwaard doen!?" Herhaalde de man zijn vraag, deze keer schreeuwend.

"Ik heb werkelijk geen idee!" Antwoordde Marth.

De man keek hem bedenkelijk aan. Was dat joch nou serieus? "Wie is je baas?" Vroeg de man daarom maar.

"Mijn baas...?" Vroeg Marth zich hardop af.

"kom op, je gaat toch niet zeggen dat je geen baas hebt en dat je voor jezelf werkt!"

Marth was van stomheid geslagen. Wat moest hij hier nou mee?

"Weet je wel, dat als dat zwaard in verkeerde handen terecht komt er verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren?!"

Marth schudde zijn hoofd. Wat moest hij nou doen? Het zwaard aan die man geven? Nee, dat was wel het laatste dat hij zou doen! Die man zag er niet bepaald betrouwbaar uit...

"Als je dan niet wilt spreken, dan zullen we het wel uit vechten!" Riep de man nu chagrijnig en ongeduldig terwijl hij zijn zwaard trok en in vechtpositie ging staan.