Het Blauwe Licht

H.16 Thuis in de wolken

Kaya was nog steeds aan het lezen in "De mysteries der magie." Er stonden inderdaad vele tover spreuken en magische formules in. Ook stond het boek vol mysteries van alle rijken en mysterieuze mystieke voorwerpen. Kaya bladerde rustig door het boek, totdat ze aankwam bij bladzijde 999. Op deze bladzijde stond een afbeelding van een voorwerp dat haar vaag bekend voor kwam.....

Enthousiast stapte Marth kasteel Zonnepracht binnen. "Welkom thuis!" Zei zijn moeder even enthousiast als hij. "Wouw... Het is hier echt prachtig!" Marth keek zijn ogen uit totdat hij onderbroken werd door een voor hem nog onbekende man. "Welkom terug op kasteel Zonnepracht uwe Majesteit!" Zei Andrew de hof kanselier terwijl hij een diepe buiging maakte. "Aha, ik zie dat u een gast heeft meegebracht, hoelang blijft hij?" De Koningin keek de hof kanselier lachend aan. "O, Waarschijnlijk voor altijd. Dit is Marth, mijn nieuwe zoon en daarbij nu dus ook de officiële Prins van het LuchtElvenRijk." Antwoordde de koningin droog. "B...-Bedoeld u dat.... Dat hij de nieuwe troonopvolger is...?" Bracht de Kanselier verschrikt uit. "Inderdaad, heeft u daar soms problemen mee?" Geschrokken keek de man de koningin aan. "N...-Nee uwe majesteit...." Antwoordde hij vlug waarna hij zich snel, beschaamd uit de benen maakte. Marth keek verbaasd. "Maak je maar geen zorgen, als je hem eenmaal beter kent is hij best aardig." Zei de koningin na de verbaasde blik van Marth gezien te hebben. Marth knikte hierop alleen maar. "Siërra, breng Marth naar zijn nieuwe kamer en laat een heerlijk warm bad voor hem vollopen." Zei de koningin uiteindelijk tegen haar dienstmeisje. Siërra aarzelde geen moment en ging meteen aan de slag. Marth moest moeite doen om Siërra bij te houden, maar uiteindelijk kwam hij veilig en wel bij zijn nieuwe kamer aan. "Kijk eens aan, hier zijn we dan hoogheid." Zei Siërra terwijl ze de deur voor Marth openhield. Marth stapte de kamer in en kon zijn ogen niet geloven. Rechts van hem stond een reusachtig hemelbed met kussens in de vorm van wolken erop. Links van hem was er een kleine verhoging met een klein trappetje dat leidde naar een bureau dat tegen de muur aan stond, en een grote inloop kast. Ook was er een deur die leidde naar zijn eigen badkamer. Siërra liep hier naar binnen om Marth's bad klaar te maken. Ondertussen ging Marth de kamer nog maar een beetje inspecteren. Hij liep naar een raam dat net iets groter was dan hijzelf en schoof het Open, nu stond hij op een groot balkon en had hij een prachtig uitzicht. Heel langzaam aan was de zon al onder aan het gaan. Kon Kaya dit maar zien, Dacht Marth bij zichzelf. Rustig bleef Marth kijken hoe de zon onderging en dacht terug aan alle dingen die hij met Kaya had beleefd.

Ondertussen had Frederic Kaya net gezegd dat ze zich klaar moest gaan maken voor het diner en dat juffrouw Dorinda over tien minuten in haar kamer zou zijn om haar om te kleden en haar haar te doen. Kaya had geen moment geaarzeld en had meteen haar boek dichtgeslagen en het opgepakt. Tot haar verbazing was het boek ineens een stuk lichter dan voorheen. Kaya wou het boek zo nel mogelijk ongezien naar haar kamer brengen voordat iemand er achter kwam. Haar moeder zou namelijk helemaal flippen als ze hoorde dat Kaya die middag een aantal spreuken en formules had beoefend in plaats van haar dames oefeningen.

Kaya had net op tijd het boek onder haar bed verstopt voordat juffrouw Dorinda binnen kwam lopen. Toen ze de kamer inliep had ze een lange, lichtpaarse met vele kralen bezette jurk bij zich. Kaya zuchtte diep toen ze de jurk zag. Juffrouw Dorinda merkte dit op en kon een felle blik niet onderdrukken.

Kaya werd gek van al dat prinsessen gezeur, ze had het die ochtend nog met Ethan en Marth over ontsnappen gehad. Ethan en Marth hadden dit in eerste instantie maar een raar idee gevonden, maar hadden Kaya uiteindelijk toch geholpen. Samen hadden ze twee setjes comfortabele jongenskleren uitgezocht voor Kaya. Ze hadden niet te lang weg kunnen blijven aangezien de anderen anders zouden opmerken dat ze weg waren. Nu zat Kaya na te denken, zou ze weggaan? Of zou ze gewoon blijven? Eigenlijk wou ze wel haar droom werkelijkheid willen laten worden, als ze hier bleef kon dat natuurlijk niet, maar weglopen....

Toen het diner was afgelopen was de zon al onder gegaan. Kaya had nog een avondrit op Scarlet willen maken, maar haar ouders hadden er voor gezorgd dat ze het Kasteel niet meer mocht en kon verlaten. Onder het diner hadden haar ouders haar een paar keer aandachtig aangekeken. Beide konden ze namelijk niet geloven dat Kaya daadwerkelijk haar dames oefeningen had gedaan, ze wisten immers beiden wel hoe koppig Kaya was en dat ze al dat dames gedoe maar niks vond....

Toen Marth in bad was geweest en hij gedineerd had, was er plots een vreemde gast aan het hof verschenen. Tot zijn verbazing kwam de vreemde man hem bekend voor... De man droeg een lange zwarte mantel waarvan hij de kap over zijn gezicht heen had getrokken waardoor hij onherkenbaar was. Ook droeg hij een boog in zijn rechter hand en hij had een pijlen koker op zijn rug hangen. Toen de onbekende man een diepe buiging voor de koningin maakte kon Marth een glimp van Zijn gezicht opvangen, hij had een lang litteken door zijn oog lopen en over de andere helft van zijn gezicht droeg hij een half masker. Marth kreeg de rillingen van de man en besloot ondanks zijn nieuwsgierigheid de man zoveel mogelijk te negeren.